Ανήκει στη γενιά του «χρυσού ’87» και του Άρη, της εποχής που κάθε Πέμπτη οι δρόμοι άδειαζαν, καθώς όλοι βρίσκονταν «κολλημένοι» μπροστά στις τηλεοράσεις τους για να παρακολουθήσουν τις προσπάθειες του Γκάλη, του Γιαννάκη και των άλλων παικτών του Γιάννη Ιωαννίδη στο τότε Κύπελλο Πρωταθλητριών.

Κάπως έτσι, η ενασχόληση με το μπάσκετ ήταν κάτι σαν… μονόδρομος για τον Αντώνη Κυρίτση, ο οποίος είναι γέννημα-θρέμμα Αμπελοκηπιώτης. «Στα τέλη της δεκαετίας του ’80, οι Αμπελόκηποι Αθηνών έφτιαχναν μια ομάδα με πιτσιρικάδες στο ανοιχτό γήπεδο της περιοχής -μια ομάδα η οποία έμελλε να γράψει μοναδική ιστορία στο ελληνικό μπάσκετ με πέντε συνεχόμενες ανόδους- και αυτό ήταν το κίνητρο για να ξεκινήσω το μπάσκετ» εξηγεί στο Basketworld.net o πολύπειρος πάουερ φόργουορντ (1,94μ.), προσθέτοντας: «Κανείς δεν περίμενε να φτάσουμε τόσο ψηλά, όμως η ομάδα που δημιουργήθηκε ήταν πραγματικά εξαιρετική, με πολύ ταλέντο, οικογενειακό κλίμα, πολύ καλό προπονητή με αποτέλεσμα να φτάσει εκεί που έφτασε».

Ο Αντώνης Κυρίτσης ξεχωρίζει τα στοιχεία που έκαναν τη διαφορά για την ιστορική ομάδα των Αμπελοκήπων και αυτά που ο ίδιος θυμάται πιο έντονα: «Αυτό που μου έχει μείνει πιο πολύ από εκείνη την περίοδο είναι το γεγονός πως όπου πηγαίναμε… κερδίζαμε, οι άνοδοι και το διαρκές κίνητρο να δουλεύουμε περισσότερο! Χωρίς υπερβολή ήμασταν… τσακωμένοι με την ήττα! Ο καθένας είχε το ρόλο του μέσα στην ομάδα. Στους Αμπελόκηπους μάθαμε να κάνουμε πρωταθλητισμό!».

Οι… Abelogarden όπως αποκαλούσαν οι φίλαθλοι την τρομερή ομάδα του προπονητή Γιώργου Καλαφατάκη, του Τζανή Σταυρακόπουλου, του Αντώνη Κυρίτση, του Γιώργου Φλώρου, του Παναγιώτη Παναγιωταράκου (σ.σ. αυτή η τετράδα έζησε και πρωταγωνίστησε στην παραμυθένια πορεία από τη Β’ ΕΣΚΑ στην Α1 τη σεζόν 1994-95) έκλεισε τον κύκλο της το 1996. «Όλοι οι παίκτες πήραν μεταγραφή και κάπως έτσι ολοκληρώθηκε αυτή η ονειρεμένη πορεία των Αμπελοκήπων! Ειλικρινά, νιώθω ευλογημένος για όσα έχω ζήσει όχι μόνο στους Αμπελόκηπους, αλλά σε όλη την καριέρα μου και για όσα ακόμα αναμένεται να ζήσω! Δεν έχω κάποιο απωθημένο» τονίζει ο Αντώνης Κυρίτσης, ο οποίος μας έσκασε ντρίμπλα όταν τον ρωτήσαμε «αν ήσουν προπονητής, γιατί θα έβαζες τον Αντώνη Κυρίτση στο γήπεδο;», απαντώντας: «Ρωτήστε τους προπονητές μου γιατί θα με έβαζα στο παρκέ!».

Αναφορικά με το παιχνίδι που ο ίδιος ξεχωρίσει από την πλούσια καριέρα του, μας λέει: «Ένα ματς με τον Πανιώνιο του Ίβκοβιτς στα πλέι οφ όπου είχα παίξει πολύ καλά και είχαμε κερδίσει στην παράταση, το θυμάμαι έντονα. Μάλιστα είχα παίξει σχεδόν σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού».

Αμπελόκηποι και στη συνέχεια, μεταξύ άλλων, Ηρακλής, ICBS, Μίλωνας, Παγκράτι, Πανελευσιανιακό, Μανδραϊκός και πέρσι ο Εθνικός υπήρξαν σταθμοί στην μπασκετική πορεία του Αντώνη Κυρίτση, ο οποίος επισημαίνει στο Basketworld.net ότι: «Είχα την τύχη να συνεργαστώ με πολύ καλούς προπονητές από τους οποίους έμαθα πολλά και σημαντικά πράγματα. Σίγουρα θα ξεχωρίσω τον πρώτο προπονητή που είχα, τον Γιώργο Καλαφατάκης, που στα οκτώ χρόνια τα οποία συνεργάστηκα σε μικρή ηλικία, έβαλε τις βάσεις για να κάνω στη συνέχεια όσα έκανα. Από ’κει και πέρα, δε μετανιώνω για τίποτα, δεν υπάρχει κάτι που θα άλλαζα. Νιώθω ικανοποιημένος με όσα έχω ζήσει κι έχω πετύχει. Σίγουρα εχθρός του καλού είναι το καλύτερο, όμως αισθάνομαι και είμαι γεμάτος, αλλά όχι κορεσμένος!»

«Δε μου κάνει εντύπωση που μεγάλοι σε ηλικία παίκτες πρωταγωνιστούν στις εθνικές κατηγορίες»

Πέρσι βρέθηκες στην Α2 με τη φανέλα του Εθνικού, σε ένα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα με καλές ομάδες, όπως ο Ιωνικός, ο Ηρακλής, η Καστοριά και ο Χαρίλαος Τρικούπης, όπου αντιμετώπισες παίκτες προχωρημένης μπασκετικά ηλικίας. Πώς σχολιάζεις το γεγονός ότι τέτοιοι καλαθοσφαιριστές αγωνίζονται ακόμα στις εθνικές κατηγορίες έχοντας μάλιστα πρωταγωνιστικό ρόλο;

Δε με εκπλήσσει αυτό το γεγονός. Τα παιδιά αυτά όχι μόνο αγωνίζονται, αλλά αυτοί ανεβάζουν το επίπεδο των ομάδων και της κατηγορίας. Είναι παίκτες με τους οποίους οι ομάδες που θέτουν ως στόχο την άνοδο ξεκινάνε με αυτούς. Άρα μόνο τυχαίο δεν είναι! Πρόκειται για παιδιά που έχουν δουλέψει πολύ και συνεχίζουν να δουλεύουν, δίνοντας το παράδειγμα στους νέους παίκτες.

Η κρίση επηρέασε το μπάσκετ;

Οπωσδήποτε επηρέασε και μάλιστα αρνητικά. Μειώθηκαν τα μπάτζετ των ομάδων και οι παίκτες και οι προπονητές δεν ήταν στον ίδιο βαθμό επαγγελματίες όσο προηγουμένως όταν υπήρχαν ομάδες Β’ και Γ’ Εθνικής με υψηλά μπάτζετ και λειτουργούσαν σε πρότυπα ομάδων Α1. Αυτό σταμάτησε με αποτέλεσμα να πέσει και το επίπεδο και να μη βγαίνουν νέα ταλέντα όπως πριν. Τώρα, βέβαια, βρισκόμαστε σε στάδιο ανάκαμψης. Εύχομαι κι ελπίζω τα πράγματα να γίνουν όπως παλιά και να υπάρχει μεγαλύτερος ζήλος και κίνητρο για τα νέα παιδιά να δουλέψουν και να βιώσουν επιτυχίες.

Σχετικά άρθρα