Στο ελληνικό μπάσκετ έχουν υπάρξει και υπάρχουν ακόμη γενιές που πραγματικά γράφουν με χρυσά γράμματα την ιστορία του αθλήματος στη χώρα μας. Αναμφισβήτητα, όμως, η γενιά του ΄94 είναι αυτή με το ίσως μεγαλύτερο ταλέντο, αλλά και ταυτόχρονα η πιο άτυχη σε επίπεδο Εθνικών ομάδων (5η θέση στο Ευρωμπάσκετ της Εσθονίας, 6η θέση στο Ευρωμπάσκετ της Κρήτης). Γενιές όπως αυτή του ’90 ή και αυτή του ’97, είχαν ίσως λιγότερο ταλέντο, όμως διέπρεψαν τόσο σε Πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα όσο και σε Παγκόσμιο πρωτάθλημα.
Προσωπικά, ξεχωρίζω αυτή τη γενιά από τις υπόλοιπες (οι οποίες είναι επίσης σπουδαίες) για τον εξής λόγο: δε θυμάμαι άλλη γενιά που να συνδυάζει με τέτοιο τρόπο το ταλέντο με τα φυσικά-αθλητικά προσόντα και το ύψος! Σκεφτείτε πεντάδα με Μποχωρίδη-Παπαπέτρου-Αντετοκούνμπο-Αγραβάνη-Μαραγκό. Μέσος όρος ύψους 2,04! Ούτε στο ΝΒΑ…
Τι έγιναν όμως οι πρωταγωνιστές εκείνης της Εθνικής Εφήβων; Το μεγαλύτερο σήμερα όνομα από εκείνη την γενιά είναι -με διαφορά- ο Γιάννης Αντετοκούνμπο. Από τον Φιλαθλητικό Ζωγράφου στο ΝΒΑ και ηγέτης πλέον των πρωταθλητών ΝΒΑ, Μιλγούοκι Μπακς.
Ο Λευτέρης Μποχωρίδης ήταν ο πλέι μέικερ της ομάδας. Από τον Άρη πήρε μεταγραφή στον Παναθηναϊκό, όπου ακόμα προσπαθεί να καθιερωθεί.
Ο Ιωάννης Παπαπέτρου ήταν το 2άρι-3άρι εκείνης της Εθνικής. Στο ένα φτερό έπαιζε αυτός στο άλλο ο Γιάννης Αντετοκούνμπο. Είχε ήδη καλό «όνομα» αρχικά από το Florida Academy και στη συνέχεια από το Texas University στο NCAA. Πήρε μεταγραφή για τον Ολυμπιακό, όπου μετακόμισε στη θέση 4, ενώ με τον τραυματισμό του Λοτζέσκι πριν από πέντε χρόνια, ξανακατέβηκε στο 3 μαζί με τον Παπανικολάου. Έπαιξε από την αρχή στην ομάδα του Πειραιά ενώ έγινε και βασικός παίκτης της Εθνικής ανδρών και πλέον είναι αρχηγός του Παναθηναϊκού.
Ο Δημήτρης Αγραβάνης έπαιζε στο 4 και στο 5 σ’ εκείνη την Εθνική. Ήταν τυχερός στην τότε ομάδα του τον Πανιώνιο. Τόσο ο Μπαρτζώκας όσο και οι Σφαιρόπουλος και Σκουρτόπουλος, του έδωσαν χρόνο συμμετοχής στην αντρική ομάδα. Πήρε μεταγραφή για τον Ολυμπιακό, όπου δούλεψε σκληρά και κέρδισε προπονητή και εξέδρα με το πάθος και την ενέργεια που βγάζει στο γήπεδο. Πλέον πραγματοποιεί πολύ καλές εμφανίσεις με τον Προμηθέα Πάτρας, ενώ βρίσκεται στις επιλογές της Εθνικής Ανδρών.
Ο Μιχάλης Καμπερίδης πήγε στον Φιλαθλητικό Ζωγράφου μόλις έφυγε ο Αντετοκούνμπο για το ΝΒΑ. Ήταν το 4άρι της Εθνικής και απ’ αυτή τη θέση ξεκινούσε στην ομάδα του Ζωγράφου, αλλά ήταν ένας all around παίκτης που τράβαγε το σκοράρισμα. Πήρε τελικά μεταγραφή για την ΑΕΚ, αφού δεν έκλεισε στο Ρέθυμνο που τον ήθελε επίσης, για να καταλήξει δανεικός από την ΑΕΚ στην ομάδα της Κρήτης. Εκεί βρήκε αρχικά χρόνο συμμετοχής, αλλά ένας τραυματισμός στο γόνατο τον κράτησε εκτός παρκέ για αρκετό καιρό. Πλέον αγωνίζεται στον ΠΑΟΚ.
Ωστόσο το «όνομα» εκείνης της Εθνικής, όταν πρωτοσυγκεντρώθηκαν οι παίκτες για να την απαρτίσουν, δεν ήταν κανείς από τους παραπάνω! Το «όνομα» ήταν ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών της Εθνικής παίδων και ένας από τους τρεις πρώτους σκόρερ της Εθνικής εφήβων. Ο σέντερ -τότε- του Παναθηναϊκού Πάρης Μαραγκός.
Ο Πάρης Μαραγκός ήταν ο βασικός σέντερ εκείνης της Εθνικής. Προτίμησε να πάει για σπουδές στην Αμερική και να συνδυάσει το μπάσκετ μ’ ένα δυνατό ακαδημαϊκό πτυχίο. Εκεί, μετά το Blue Ridge High School, πήγε για δύο χρονιές στο George Washington University και άλλες δύο στο American University. Στη μέση των σπουδών του απέρριψε πρόταση της Καβάλας, που ήταν στην Α1, με καλό συμβόλαιο για να συνεχίσει τις σπουδές του. Πήρε το πτυχίο του και επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου τελικά υπέγραψε συμβόλαιο με τον Ολυμπιακό. Δούλεψε πολύ το καλοκαίρι του 2016 και ουσιαστικά άλλαξε το σώμα του, όντας πλέον ένα 4άρι με δυνατότητα παιχνιδιού και από το low post. Ο Πάρης όμως δεν πήρε χρόνο συμμετοχής στα επίσημα παιχνίδια του Ολυμπιακού κυρίως λόγω ενός ύπουλου χωρίς να προλάβει να μας δείξει ότι είναι αυτό που έλεγαν οι βοηθοί του Σφαιρόπουλου στον Ολυμπιακό: «Ο διάδοχος του Πρίντεζη». Εδώ και δύο χρόνια έχει βρει την Ιθάκη του στην Κύπρο, αρχικά με τον ΑΠΟΕΛ και πλέον με τον Κεραυνό Στροβόλου.