Ένας τραυματισμός στην πλάτη, την άνοιξη του 2014 και μία αναγκαστική αποχή από τις προπονήσεις, για περίπου δύο εβδομάδες, ήταν η αιτία για έναν φαινομενικά συνηθισμένο τραυματισμό στο πόδι, που όμως, έμελλε να τον ταλαιπωρήσει για σχεδόν δύο ολόκληρα χρόνια αλλά και τελικά, να αποτελέσει την αφορμή για να δουλέψει ακόμη πιο σκληρά και να επιστρέψει στα παρκέ, ακόμη πιο ολοκληρωμένος παίκτης απ’ ό,τι ήταν!
Ο λόγος για τον Αντώνη Κόνιαρη, που μετά από δύο χρόνια γεμάτα περιπλάνηση στους γιατρούς, στους φυσιοθεραπευτές, τα νοσοκομεία και τα χειρουργεία, δεν βρήκε απλά το σθένος για να ορθοποδήσει, αλλά συνάμα πέρασε και το μήνυμα ότι όποιος δεν «λυγίζει» από τις δυσκολίες, μόνο κερδισμένος μπορεί να βγει.
Ο ίδιος ο νυν γκαρντ της ΑΕΚ, μιλώντας στο gazzetta.gr τον Ιούλιο του 2017, μίλησε γι’ αυτή την απίστευτη περιπέτειά του και αξίζει να θυμηθούμε ορισμένα αποσπάσματα:
«Κατ’ αρχήν να σου πω ότι τα συναισθήματα που νιώθεις γύρω από το κομμάτι του τραυματισμού, με αποκορύφωμα τη στιγμή που μπαίνεις στο χειρουργείο, δεν έχουν καμία σχέση με το ότι είσαι μπασκετμπολίστας! Το μόνο που σε απασχολεί εκείνη την ώρα είναι, “πότε θα βγω, πως θα είμαι, πότε θα αρχίσω να περπατάω και να τρέχω” και όχι “πότε θα κάνω προπόνηση και θα παίξω 5 εναντίον 5 ή πότε και πως θα βοηθήσω την ομάδα μου”! Σκέφτεσαι μόνο τον εαυτό σου και πότε θα είσαι εσύ καλά! Έτσι το βίωσα εγώ τουλάχιστον… Αυτό που με ενδιέφερε περισσότερο ήταν να πάει καλά η επέμβαση και οι θεραπείες και να αρχίσω να πατάω καλά, χωρίς να πονάω…»
Εσύ τώρα αναφέρεσαι στην δεύτερη επέμβαση που έγινε στο εξωτερικό;
«Ακριβώς! Την πρώτη δεν θέλω να τη θυμάμαι καν! Θέλω να πω ότι πέρασε αρκετός καιρός, από τότε που βγήκα από το χειρουργείο, για να συνειδητοποιήσω ότι δεν είχε πάει καλά, διότι ο πόνος δεν είχε σταματήσει. Είχαν περάσει σχεδόν 5,5 μήνες και παρά τις καθημερινές διπλές θεραπείες, δυσκολευόμουν να κατέβω τις σκάλες, οπότε, σε εκείνη την φάση, το θέμα δεν ήταν αν θα παίξω μπάσκετ ξανά, αλλά κυρίως να μην πονάω σε απλές κινήσεις της καθημερινότητας…»
Πώς βίωσες το διάστημα, από τη στιγμή που ένιωσες για πρώτη φορά τις ενοχλήσεις κι έκανες την πρώτη χειρουργική επέμβαση, μέχρι να φτάσει η στιγμή να ταξιδέψεις στην Πορτογαλία για να πάρεις τη γνώμη του γιατρού που τελικά σε θεράπευσε;
«Αναμφίβολα, ήταν η πιο δύσκολη περίοδος!»
Φοβήθηκες ότι μπορεί να σταματήσεις ακόμη και το μπάσκετ;
«Να σου πω την αλήθεια, όχι! Σε τόσο προχωρημένο βαθμό δεν έφτασαν οι φόβοι μου, γιατί ήμουν ακόμη πολύ μικρός και όσο σοβαρό πρόβλημα κι αν είχα, κάποια στιγμή θα βρισκόταν ένας γιατρός για να με βοηθήσει. Το θέμα ήταν ότι είχαμε επισκεφτεί τόσους γιατρούς στην Ελλάδα και δεν μπορούσαμε να βγάλουμε άκρη! Οι δύο στους τρεις συμφωνούσαν και ο τρίτος μου έλεγε κάτι τελείως διαφορετικό. Κανένας όμως, δεν μου είπε κάτι δεδομένο με σαφήνεια, έτσι ώστε να καταλάβω τι έχω και πως θα το ξεπεράσω. Απ’ αυτή την άποψη, λοιπόν, υπήρχε μία τεράστια αβεβαιότητα σχετικά με την φύση του τραυματισμού μου, που έδειχνε ότι είναι σοβαρός και από την άλλη πλευρά, υπήρχε και ο ψυχολογικός παράγοντας, που όσο όλο αυτό το πράγμα “τραβούσε”, το ηθικό μου έπεφτε.»
Τι σου έλεγαν οι γιατροί δηλαδή;
«Άλλος μου έλεγε ότι θα χρειαστεί να περάσει ένας χρόνος για να γίνω καλά, άλλος πέντε μήνες, αλλά κανένας κάτι σαφές, το οποίο να συνδυάζεται και με συγκεκριμένη αποθεραπεία… Κοινώς, με όλες αυτές τις διαφορετικές και ασαφείς απόψεις, ένιωθα ότι δεν μπορούσα να εμπιστευτώ κανέναν, ούτε να πάρω και μία απόφαση! Ήταν και ο Παναθηναϊκός στη μέση, του οποίου ήμουν παίκτης, οπότε θα ήταν ρίσκο να επέλεγα κάποιον γιατρό χωρίς τη συγκατάθεσή του.»
Ήταν ένα χάος, ένα μπάχαλο;
«Ακριβώς! Μία κατάσταση που δεν ήξερα πώς να την διαχειριστώ… Ένιωθα ότι δεν υπάρχει κάποιος που θα μπορέσει να με βοηθήσει ουσιαστικά.»
Ποιοι σε στήριξαν εκείνο το διάστημα;
«Επειδή το μυαλό μου είχε κουραστεί πολύ και δεν άντεχα άλλο, προσπαθούσα να σκέφτομαι κι άλλα πράγματα πέρα από το μπάσκετ. Με βοήθησαν πολύ οι γονείς μου, ο αδερφός μου και η κοπέλα μου. Ευτυχώς, τότε ήταν μαζί μου στην Αθήνα, γιατί αν ήμουν μόνος μου, θα ήταν ακόμη πιο δύσκολο! Ειδικά τότε…»
Σχετικά άρθρα
