Το φαινόμενο… Νίκος Παππάς κατάφερνε συχνά να μας απασχολήσει έντονα για εξωαγωνιστικούς λόγους. Είτε λόγω της συμμετοχής του στις προσπάθειες για την καταπολέμηση της μεγάλης φωτιάς στην Εύβοια απ’ όπου κατάγεται πριν από δύο καλοκαίρια είτε επειδή τα… έσπασε με τον Κατσικάρη που του κρατούσε “μανιάτικο” για την εφηβική του… τρέλα. Ή γιατί αρνήθηκε να δώσει το χέρι στον Ηλία Ζούρο πάλι όπως είχε κάνει πριν από έκι χρόνια μετά από το τέλος ενός φιλικού με τη Γεωργία.
Είχε δίκιο ή άδικο τότε; Μα, πόσο… κωλόπαιδο είναι τελικά; Μήπως, όμως, το βλέπουμε μονόπλευρα και κοντόφθλαμα; Να συμφωνήσομε πως η… μη κίνησή του ήταν λάθος και έδειξε έλλειψη σεβασμού στην αντίπαλη ομάδα, αν και σίγουρα η πρόθεσή του ήταν απλά να μην γίνει υποκριτής.
Κακά τα ψέματα, ο Νίκος Παππάς αποτελεί την κορυφαία “καλαθομηχανή” που έχει βγάλει το ελληνικό μπάσκετ την τελευταία δεκαετία. Ένας φοβερός σκόρερ, ικανός να βάλει τη μπάλα στο καλάθι με κάθε τρόπο. Κι αν δεν είχε τους γνωστούς τραυματισμούς που τον πήγαν πίσω, σίγουρα θα είχε φτάσει πιο ψηλά. Ιδιόρρυθμος αρκετά και δύσκολος στη διαχείριση, αλλά αν βρεις τα… κουμπιά του, τότε έκανες την τύχη σου.
Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος τον γουστάρει τρελά και έτσι πολλές φορές έκανε τα… στραβά μάτια. Ο τύπος είναι σκέτο “αγρίμι”! Συμφωνούμε πως ο προπονητής δεν είναι υποχρεωμένος να παίξει το ρόλο του “θηριοδαμαστή” και όταν ήταν έφηβος ο Ζούρος δεν κατάφερε να αξιοποιήσει το ταλέντο του, καθώς δεν έμπαινε σε καλούπι και η ρήξη μεταξύ τους όταν βρίσκονταν στον Πανελλήνιο ήταν έντονη.
Ο Παππάς πήγε σχεδόν σαν free agent (ο Ζούρος τον άφηνε διαρκώς στην κερκίδα στα παιχνίδια των “Ολυμπιονικών”) στο ευρωπαϊκό εφήβων του Πύργου, όπου έκανε θραύση με την απόδοσή του, συμβάλλοντας τα μέγιστα στο χρυσό μετάλλιο. Η Μπιλμπάο του έδωσε μια ευκαιρία να ενταχθεί στο ρόστερ της, όμως δεν βρήκε ρόλο από τον Φώτη Κατσικάρη, με τον οποίο ακολούθησε κόντρα και έφερε τη μη κλήση του στην Εθνική Ανδρών τα προηγούμενα χρόνια, κι έτσι κατέληξε δανεικός στον Κολοσσό.
Υπό την καθοδήγηση του Γιάννη Σφαιρόπουλου αναδείχθηκε καλύτερος νέος παίκτης του πρωταθλήματος στην Α1, αλλά ο Ηλίας Ζούρος δεν θέλησε να βάλει στην άκρη ό,τι είχε προηγηθεί και δεν τον κάλεσε στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα των ανδρών, παρότι είχε προηγηθεί και το χρυσό μετάλλιο με την Εθνική Νέων στη Ρόδο, όπου ήταν ξανά εκ των πρωταγωνιστών. Δεν τον πήρε ούτε στο προολυμπιακό τουρνουά και κάπως έτσι το χάσμα δεν “γεφυρώθηκε” ποτέ…
Ο Παππάς είναι ιδιόρρυθμο άτομο. Ίσως κάποιες φορές να φαίνεται μέχρι και… αχώνευτος ή προβληματικός χαρακτήρας. Εμείς που τον ξέρουμε από την εφηβεία του, θα τον χαρακτηρίζαμε απλά “κυνικά ειλικρινή”. Δεν του αρέσει να γίνεται… δήθεν και ούτε θέλει να “γλύφει”. Αυτό το έχει πληρώσει πολλάκις, όταν φαίνεται απείθαρχος (η αλήθεια είναι πως δεν πρόκειται και για τον πλέον… πειθαρχημένο παίκτη), αλλά δεν αλλάζει και μαγκιά του, αν θέλετε τη γνώμη μας.
Η αυθεντικότητα είναι μεγάλο προσόν για έναν άνθρωπο και παρά τις όποιες συνέπειες, ο Παππάς δεν θα αλλάξει. Δεν συμπαθεί τον Ζούρο, ο οποίος δεν λέει εξάλλου εδώ και χρόνια τα καλύτερα για τον χαρακτήρα του παλαίμαχου -πλέον- γκαρντ και έτσι φρόντισε να το δείξει. Απέφυγε μια ψεύτικη, δίχως ουσία για τον ίδιο χειραψία και έγινε μέσα σε μια νύχτα το… κωλόπαιδο για τους περισσότερους της κοινής γνώμης. Το ήξερε, αλλά δεν τον ένοιαζε. Αυτός είναι ο Νίκος… Ο Νίκος που τρέχει να σβήσει φωτιές, που μετέχει ενεργά σε φιλανθρωπίες και που, όπως έχει πει σε συνέντευξή του, δε χρωστάει σε κανέναν!