Αντικρίζοντας κανείς το αγωνιστικό στιλ του Κόμπι Μπράιαντ, αντιλαμβάνεται πως κατά ένα μεγάλο ποσοστό το παιχνίδι του στηριζόταν -και- στα σουτ τριών πόντων, στοιχείο που αποτελεί και μια από τις σημαντικότερες διαφορές του με τον Μάικλ Τζόρνταν.

Στις αρχές της σεζόν 2002-2003 όμως τα πράγματα δεν ήταν ακριβώς έτσι. Διότι ναι μεν, ο αείμνηστος θρύλος των Λέικερς είχε ήδη προλάβει μέχρι τότε να δώσει δείγματα μεγάλου σκόρερ, ωστόσο τα σουτ απ’ την περιφέρεια δεν ήταν το φόρτε του. Αυτό μέχρι τις 7 Ιανουαρίου του 2003, όταν απέναντι στους Λος Άντζελες Λέικερς παρατάχθηκαν οι Σιάτλ Σουπερσόνικς.

Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί τι θα επακολουθούσε και κανείς δεν μπορούσε να κάνει κάτι για να το αποτρέψει. Η αρχή συνέβη 5 λεπτά και 28 δευτερόλεπτα πριν απ’ τη λήξη του δεύτερου δωδεκαλέπτου, όταν ο Κόμπι σκόραρε το πρώτο του τρίποντο για ν’ ακολουθήσουν άλλα πέντε μέχρι τη λήξη του ημιχρόνου. Στα πρώτα πέντε λεπτά του τρίτου δωδεκαλέπτου είχε ήδη προλάβει να σκοράρει άλλες τρεις φορές με τρίποντο, ενώ δυόμισι λεπτά πριν απ’ τη λήξη του τρίτου δωδεκαλέπτου είχε φτάσει στις 11 εύστοχες προσπάθειες απ’ τη γραμμή των 7.25, ισοφαρίζοντας αρχικά το ρεκόρ που είχε μέχρι τότε ο Ντένις Σκοτ με τη φανέλα των Ορλάντο Μάτζικ και σπάζοντάς το αργότερα με το 12ο προσωπικό του τρίποντο στη βραδιά.

Για να ανακεφαλαιώσουμε μπας και το εμπεδώσουμε! Στο συγκεκριμένο παιχνίδι ο Κόμπι Μπράιαντ όχι απλά έκανε ρεκόρ σε εύστοχα τρίποντα (12) σε ένα ματς στην ιστορία του NBA (σ.σ. το ρεκόρ ισοφαρίστηκε από τον Ντόνιελ Μάρσαλ στις 13 Μαρτίου 2005), όχι απλά έκανε ρεκόρ με 9/9 από αυτά να είναι συνεχόμενα, αλλά ουσιαστικά κατάφερε να πετύχει 11 τρίποντα μέσα σε κάτι λιγότερο από 15 λεπτά.

«Τα περισσότερα απ’ τα σουτ που πήρε ήταν απ’ αυτά που εμείς οι προπονητές θέλουμε να παίρνει ο αντίπαλος. Ένα-δυο μέτρα πίσω απ’ τη γραμμή του τριπόντου και με ένα χέρι κολλημένο μπροστά του να τον εμποδίζει. Όταν όμως βλέπεις τον παίκτη να βάζει εννέα τρίποντα στη σειρά τι να πεις; Οι περισσότεροι παίκτες δεν μπορούν να το κάνουν αυτό μόνοι τους στην προπόνηση κι εκείνος το έκανε σε έναν επίσημο αγώνα με αντιπάλους που μαρκάρουν», δήλωνε αργότερα απογοητευμένος αλλά κι εντυπωσιασμένος στη συνέντευξη Τύπου ο προπονητής των Σόνικς, Νέιτ Μακμίλαν. Πάλι καλά που δεν ήταν προπονητής στο παιχνίδι των 81 πόντων του Κόμπι.

Σχετικά άρθρα