Για κάποιους είναι οι «μεσσίες» του Ολυμπιακού. Εκείνοι, ωστόσο, δεν το βλέπουν έτσι. Θεωρούν πως απλά ζουν το όνειρό τους. Το όνειρο που πολλοί… μοιράστηκαν –να γίνουν δηλαδή πρόεδροι στην αγαπημένη τους ομάδα- και λίγοι κατάφεραν. Από τότε που η αδελφοί Αγγελόπουλοι αναμείχθηκαν με τα διοικητικά της ομάδας μπάσκετ, η κατρακύλα σταμάτησε και η κορυφή όχι μόνο ήταν ορατή, αλλά κατακτήθηκε -και με εμφατικό τρόπο- σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Ποιοι είναι, όμως, οι άνθρωποι που βάζουν τόσο βαθιά το χέρι στην τσέπη φέρνοντας και πάλι τον Ολυμπιακό ψηλά;

Είναι γόνοι μιας από τις πιο εύπορες οικογένειες της Ελλάδας, αλλά και του κόσμου. Η δυναστεία των Αγγελόπουλων ξεκίνησε να χτίζεται το 1925, όταν ο Θεόδωρος – προπάππος των μεγαλομετόχων της ομάδας του Πειραιά, Παναγιώτη και Γιώργου- ίδρυσε μια μικρή βιοτεχνία παραγωγής συρματοπλεγμάτων. Από την πρώτη στιγμή είχε δίπλα του τον γιο του και παππού τους, Παναγιώτη, ο οποίος είχε γεννηθεί το 1909 στο Βλαχορράφτι Γορτυνίας. Το 1932 οι Αγγελόπουλοι πούλησαν το σπίτι τους στην οδό Ρόμβης και αγόρασαν οικόπεδο επί της οδού Πειραιώς, όπου έκαναν ένα μεγαλύτερο εργοστάσιο, το οποίο -μεταξύ άλλων- κατασκεύαζε πρόκες για τα τσαρούχια των ανδρών και πέταλα για τα άλογα του Ελληνικού Στρατού! Δεν σταμάτησαν, όμως, εκεί… Το 1948 ίδρυσε τη Χαλυβουργική, ενώ οι επιχειρήσεις τους συνεχίζουν να επεκτείνονται ακόμη και σήμερα…

Ωστόσο, και στην προκειμένη περίπτωση αποδείχθηκε ότι το χρήμα δεν φέρνει ευτυχία, τουλάχιστον όχι οικογενειακή! Ο πατέρας τους, Κωνσταντίνος, του οποίου η υγεία έχει κλονιστεί εδώ και πολλά χρόνια και έχει φύγει από τη ζωή, βρέθηκε πολλάκις στις δικαστικές αίθουσες με τον αδελφό του και σύζυγο της σιδηράς κυρίας των Ολυμπιακών Αγώνων, Γιάννας Δασκαλάκη, Θόδωρο. Αιτία; Μα τι άλλο από τα περιουσιακά. Συγκεκριμένα, ο πατέρας των Γιώργου και Παναγιώτη, κατηγόρησε τον αδελφό του για κακοδιαχείριση, «φωτογραφίζοντας» ως υπαίτια για αυτό την πρώην βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας. Το 2000 ήταν έτος εκεχειρίας, καθώς στις 2 Μαρτίου υπέγραψαν στη Ζυρίχη υπό το βλέμμα του πατέρα τους συμφωνία με την οποία δημιουργούνται δύο μπλοκ επιχειρήσεων: Ένα στην Ελλάδα με επικεφαλής τον Κωνσταντίνο και ένα στο εξωτερικό με επικεφαλής τον Θεόδωρο. Ούτε αυτό, όμως, ήταν το τέλος των δικαστικών μαχών, αλλά και του μίσους που χωρίζει της δύο οικογένειες.

Όλα αυτά, πάντως, δεν «άγγιζαν» ιδιαίτερα τα δύο αδέλφια που μέχρι το 25ο έτος της ηλικίας τους ασχολούνταν κυρίως με τις σπουδές τους και με τον Ολυμπιακό! Το γεγονός ότι είναι αχώριστοι, τόσο σε επαγγελματικό (τους ανήκει η ναυτιλιακή εταιρία Arcadia), όσο και προσωπικό επίπεδο, ενδεχομένως να οφείλεται και στο γεγονός ότι βίωσαν έντονα τον χωρισμό των γονιών τους (ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος δεν πήρε διαζύγιο από την Αννα-Μαρία Γ. Παπαδημητρακοπούλου, ωστόσο, βρίσκονταν σε διάσταση για πολλά χρόνια).

Ολυμπιακοί από… κούνια!

 Η θάλασσα φαίνεται ότι τους τραβούσε πάντα, για αυτό και δεν είναι τυχαίο ότι η ομάδα της καρδιάς τους βρίσκεται σε Λιμάνι… Γίνονται φίλαθλοι και μάλιστα φανατικοί –με την καλή έννοια- από πολύ μικρή ηλικία και βρίσκονται μέσα στο ΣΕΦ στα περισσότερα παιχνίδια του Ολυμπιακού. Μέχρι και το Τελ Αβίβ είχε φτάσει η χάρη τους, τότε που είχε διεξαχθεί ο ιστορικός ελληνικός «εμφύλιος». Εκείνη την εποχή βίωναν την μεγάλη πορεία προς την δόξα της ομάδας τους και την ενίσχυαν με την φωνή τους. Αργότερα, βέβαια, θα έκαναν και κάτι παραπάνω…
Μετά το triple-crown το 1997, ντη ομάδα του Πειραιά “χτυπά” κάτι σαν κατάρα. Για χρόνια μένει χωρίς τίτλο, ενώ την δίψα για διάκριση σε καμία περίπτωση δεν εξαλείφεται με το Κύπελλο Ελλάδος που κατακτά επί Σούμποτιτς. Παναγιώτης και Το καλοκαίρι του 2004 ο Σωκράτης Κόκκαλης, που έτσι κι αλλιώς δεν έδειχνε την ίδια θέρμη με το παρελθόν για την ομάδα του μπάσκετ, ρίχνει την βόμβα… Δηλώνει πως αποχωρεί από την ΚΑΕ και αναζητά αγοραστή.

Για περισσότερο από ένα μήνα η ομάδα του Πειραιά μένει ακέφαλη, μέχρι που οι φήμες που θέλουν την οικογένεια Αγγελόπουλου να μπαίνει στα διοικητικά, επιβεβαιώνονται. Στις 29/9/2004 ο Ολυμπιακός εισέρχεται σε μια νέα εποχή, καθώς χρέη αντιπροέδρου αναλαμβάνει ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος, ενώ στον προεδρικό θώκο παραμένει ο Σωκράτης Κόκκαλης. Ο –τότε- 30χρονος επιχειρηματίας αναλαμβάνει με τον αδερφό του Γιώργο –ο οποίος επιλέγει να μην έχει τίτλο στην ΚΑΕ- να παίξει τον ρόλο που είχε μέχρι τότε Γιώργος Σαλονίκης και ουσιαστικά οι δυο τους βρίσκονται σε ένα στάδιο της εκμάθησης των μονοπατιών της ΚΑΕ και του ελληνικού μπάσκετ, μέχρι να αναλάβουν ακόμη πιο ενεργό ρόλο (κάτι που έκαναν φέτος).

Η διοίκηση, λοιπόν, προφανώς τους… πάει, αν κρίνουμε από αποτελέσματα της τελευταίας 15ετίας. Αυτό που απεχθάνονται, όμως, -όσο αντιφατικό και αν ακούγεται- είναι η δημοσιότητα! Η παρουσία τους είναι πάντα διακριτική, αποφεύγουν όπως ο… Διάβολος το λιβάνι τις συνεντεύξεις και έχουν επιλέξει να είναι λιγομίλητοι, παραχωρώντας τον λόγο στους «πρωταγωνιστές».

Λατρεύουν το μπάσκετ και είναι γνώστες του αντικειμένου. Κάνουν συχνά ταξίδια στις ΗΠΑ, μόνο και μόνο για να παρακολουθήσουν ματς του ΝΒΑ (γνωρίζουν όλους τους παίκτες που αγωνίζονται στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου!), ενώ όταν πρόκειται για τον Ολυμπιακό δεν λογαριάζουν ταλαιπωρία και «πετούν» έστω και αυθημερόν, για να δουν τον αγώνα και να επιστρέψουν άμεσα στην βάση τους. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι αν ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος δεν ήταν μεγαλομέτοχος στους «ερυθρολεύκους», θα μπορούσε κάλλιστα να καλύψει την θέση «2» στο ρόστερ της ομάδας! Παλιότερα έκανε συχνά προπονήσεις μαζί με τους παίκτες (!), ενώ περισσότερες από τρεις φορές την εβδομάδα συγκεντρώνονταν με τους μπασκετικούς του φίλους για μονά στην Φιλοθέη. Σύμφωνα δε με πληροφορίες, ο αριστερόχειρας μεγαλομέτοχος διαθέτει φαρμακερό σουτ! Το μπάσκετ, λοιπόν, (όπως λέει και γνωστή διαφήμιση αποσμητικού) το σκέφτονται κάθε μέρα, τον Ολυμπιακό, όμως, τον σκέφτονται 24 ώρες το 24ωρο. Αυτός, άλλωστε είναι και ο λόγος που έχουν απαιτήσει από τους συνεργάτες τους να επικοινωνούν μαζί τους όταν αφορά θέμα της ομάδας, ακόμη κι αν είναι άγρια χαράματα!

Βρίσκονται συχνά πυκνά στο νησί που λατρεύουν, την Μύκονο. Εκτός από την νυχτερινή ζωή της και τις όμορφες παραλίες που διαθέτει, η Μύκονος φημίζεται και για τα μελτέμια της, τα οποία ευχαριστιέται ιδιαιτέρως ο sportsman της οικογενείας, Παναγιώτης, ο οποίος εκτός από καλός μπασκετμπολίστας είναι και δεινός windsurfer! Όσον αφορά τον Γιώργο, είναι ο αφανής ήρωας και όπως λένε αυτοί που τους γνωρίζουν καλά η ήρεμη και ευγενική δύναμη της οικογενείας. Αμφότεροι, πάντως, συνηθίζουν να μην παίρνουν αποφάσεις εν θερμό, ενώ ακολουθούν έναν σχετικά λιτό τρόπο ζωής, παρά την τεράστια οικονομική τους επιφάνεια. Άλλωστε, αν κάτι σιχαίνονται είναι να κάνουν επίδειξη του πλούτου τους. Το ότι απέκτησαν τον απόλυτο έλεγχο της ομάδας μόνο τυχαίο δεν ήταν. Άλλωστε, τα… μαθήματά διοίκησης δεν τα πέρασαν απλά, αλλά πήραν άριστα.

Σχετικά άρθρα