Άραγε πόσοι περίμεναν ο Παναθηναϊκός να φτάσει μια… ανάσα από το να περάσει νικηφόρα από την έδρα της Εφές Αναντολού; Οι περισσότεροι περιμέναμε συντριβή ή τουλάχιστον ήττα με… κάτω τα χέρια, αλλά αποδείχτηκε πως υπάρχουν δυνατότητες.

Κατά τα ψέματα, η φετινή χρονιά στην Ευρωλίγκα είναι «καμένη». Στόχος είναι η αποφυγή της ταπείνωσης με την τελευταία θέση και να επιτευχθεί ένα όσο το δυνατόν καλύτερο πλασάρισμα. Με την εμφάνιση στην Κωνσταντινούπολη, έγινε σαφές ότι αυτή η ομάδα έχει αρκετά ταλαντούχες μονάδες, αλλά της λείπει το καθαρό μυαλό και η ηρεμία. Με απλά λόγια… Γιόβιτς επειγόντως!

H κακή περιστροφή στην τελευταία άμυνα, που κατέληξε σε τρίποντο-μαχαιριά του Μόερμαν, ήταν το τελευταίο πρόβλημα για τον Πρίφτη. Ναι μεν, ήταν το στοιχείο που έκρινε το ματς, όμως υπάρχουν πολύ πιο ουσιώδη ζητήματα προς λύση. Είναι κρίμα να έχεις ένα σύνολο με τόσες ικανότητες και να μην μπορείς να το διαχειριστείς.

Το δίδυμο Νέντοβιτς (20 πόντοι με 4/8 τρίποντα) – Μέικον (17 πόντοι με 3/4 τρίποντα) μπορεί να κάνει… θαύματα. Ο Αμερικανός μάλιστα ήταν εκείνος που παραλίγο να εξελιχθεί στον ήρωα της βραδιάς με το καλάθι του στο 1’11’’ πριν το τέλος. Ο Οκάρο Ουάιτ (15 πόντοι με 2/4 τρίποντα και 8 ριμπάουντ) επίσης είναι εξαιρετικός παίκτης, αλλά σίγουρα… αδικείται από τη γενικότερη λειτουργία της ομάδας του.

Οι τρεις προαναφερθέντες είχαν μαζί 52 πόντους με 9/17 τρίποντα, τη στιγμή που οι υπόλοιποι πρόσφεραν αντίστοιχα 29 πόντους με 3/11 προσπάθειες έξω από τα 6.75μ.

Ο Δημήτρης Πρίφτης έκανε λάθη στο σχεδιασμό του. Γέμισε αρκετά τις περισσότερες θέσεις, αλλά δεν έμαθε από τα λάθη των προκατόχων του και το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στην έλλειψη ενός καθαρού πλέι μέικερ κι ενός σέντερ σημείου αναφοράς, που θα ταιριάξει με τον εξαιρετικό στο ρόλο του Γιώργο Παπαγιάννη. Εκεί είναι και η διαφορά με τον Ολυμπιακό, κάτι που αντικατοπτρίστηκε στο άνετο διπλό των Πειραιωτών στο ΟΑΚΑ.

Ο Στέφαν Γιόβιτς με τα στοιχεία που διαθέτει σαν παίκτης είναι ό,τι πρέπει. Παίζει με το… πάνω κεφάλι, δημιουργεί εξαιρετικά για τους συμπαίκτες του, ελέγχει τον ρυθμό και μπορεί να μετριάσει λίγο και τον ενθουσιασμό των συμπαικτών του όταν κρίνει εκείνος ότι… ξεφεύγουν.

Το ερώτημα είναι σε τι κατάσταση βρίσκεται το ταλαιπωρημένο του κορμί μετά τους τραυματισμούς των τελευταίων ετών, την αγωνιστική αποχή μετά τη διάλυση της Χίμκι και τον COVID-19 που δεν τον άφησε να έρθει πιο σύντομα στην Αθήνα. Μόλις ο Σέρβος πλέι μέικερ πάρει στα χέρια του τη «μπαγκέτα», τότε μόνο θα μπορέσουμε να μάθουμε ποιο είναι το πραγματικό «ταβάνι» του φετινού Παναθηναϊκού…

Σχετικά άρθρα