Στην τελευταία συνεδρίαση της Ευρωλίγκας, πριν λίγους μήνες, είχε τεθεί το θέμα των μετακινήσεων των ομάδων.
Το γεμάτο και πυκνό από αγώνες πρόγραμμά της σε συνδυασμό με τα ταυτόχρονα εθνικά πρωταθλήματα, στα οποία τα μέλη της Ευρωλίγκας (οι ομάδες) συμμετέχουν, περιορίζει σημαντικά τον χρόνο ξεκούρασης των παικτών ανάμεσα στους αγώνες.
Αν συνυπολογίσουμε και τον «χαμένο» χρόνο στις πολύωρες μετακινήσεις, αναρωτιέται κανείς πώς παίζουν 80 παιχνίδια στη σεζόν αυτοί οι παίκτες…
Στη συνεδρίαση λοιπόν αυτή, πολλές ομάδες έθεσαν το θέμα των αεροπορικών τους μετακινήσεων. Ο Ολυμπιακός, μάλιστα, μίλησε για «αδικία» απέναντι σε ομάδες όπως η ΤΣΣΚΑ, η οποία έχει το ιδιωτικό της τζετ. Ο κόουτς Σφαιρόπουλος είπε για το θέμα αυτό: «Αν χρειαστεί να παίξουμε στο Κουμπάν, θα πρέπει να αλλάξουμε δύο αεροπλάνα και στον ενδιάμεσο σταθμό να περιμένουμε 5 και 6 ώρες αναμονή για την δεύτερη πτήση. Ο χρόνος αυτός αφαιρείται από την απαραίτητη ξεκούραση των παικτών». Εγώ θα προσέθετα πως αν ο αγώνας αυτός είναι την Πέμπτη και η ομάδα επιστρέψει το απόγευμα της Παρασκευής, με 12 ώρες συνολικά αναμονή σε αεροδρόμια, πώς θα είναι οι παίκτες ανταγωνιστικοί στον Κυριακάτικο αγώνα του πρωταθλήματος, αν αυτός μάλιστα είναι δύσκολος και εκτός έδρας;
Η αλήθεια είναι ότι αν έχεις το δικό σου αεροπλάνο, όπως έχουν τέσσερις από τις ομάδες της Ευρωλίγκας, εξοικονομείς χρόνο στις μετακινήσεις, στις άκρες της Ευρώπης. Αν όμως αναγκάζεσαι να μετακινείσαι με το αεροπλάνο της γραμμής, η ταλαιπωρία και οι καθυστερήσεις είναι συνήθεις.
Αυτές οι «γκρίνιες» αρκετών ομάδων έκαναν τον Τζόρντι Μπερτομέου να κοιτάξει ενδεχόμενες λύσεις. Μια από αυτές είναι η αγορά μικρής αεροπορικής εταιρίας, η οποία θα μεταφέρει τις ομάδες της ένωσης στους αγώνες μετ’ επιστροφής στον τόπο τους ως τσάρτερ. Αν και σε επίπεδο σκέψης είναι στα σκαριά ακόμα, πληροφορίες λένε ότι ήδη έγινε από άνθρωπο του Μπερτομέου κρούση σε μικρή αεροπορική εταιρία, η οποία έχει αναστείλει την λειτουργία της λόγω δυσμενών οικονομικών καταστάσεων. Μάλιστα, η εν λόγω εταιρία έχει ιδρυθεί και λειτουργήσει κατά τα πρώτα της χρόνια από τον Γιόχαν Κρόιφ!
Μια ακόμα σκέψη που εκφράσθηκε, ήταν το να μπει η Ευρωλίγκα ως εγγυήτρια για την αγορά τζετ με πίστωση από ομάδες, έχοντας ως εγγύηση τμήμα του 10ετους τους συμβολαίου. Βέβαια, λόγω του ότι υπάρχει το θέμα του κόστους συντήρησης, στάθμευσης, ασφάλισης κ.λ.π., τα οποία δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητα, μάλλον θα πρέπει να ξεχάσουμε αυτή την περίπτωση.
Θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε εδώ ότι όλα αυτά είναι σκέψεις στα μυαλά κάποιων ανθρώπων της Ευρωλίγκας. Κάποια έχουν συζητηθεί μεταξύ του Μπερτομέου και των συνεργατών του, αλλά ως εκεί μέχρι στιγμής.
Μην νομίζετε ότι και οι ίδιες οι ομάδες δεν έχουν σκεφτεί το ζήτημα της αγοράς ή ενοικίασης κάποιου αεροπλάνου. Όμως τα κόστη είναι μεγάλα και δεδομένης της σφικτής οικονομικής πολιτικής που ακολουθούν οι περισσότερες, οι σκέψεις αυτές «θάφτηκαν» προς το παρόν.
Το σίγουρο είναι ότι φέτος, μέχρι το τέλος της σεζόν, τα πράγματα σ’ αυτό το θέμα παραμένουν ως έχουν. Ίσως να ανασυρθούν και να συζητηθούν από νέα σεζόν. Εξάλλου, και η ίδια η Ευρωλίγκα ακόμα δεν έχει πάρει την τελική της μορφή, με την έννοια ότι, όσο πιο πολύ πλησιάζει στην μορφή του ΝΒΑ, τόσο πιθανότερη γίνεται η μη συμμετοχή των ομάδων της στα τοπικά τους πρωταθλήματα. Πιθανά, όταν ολοκληρωθεί η μορφή της, να τεθεί εκ νέου το ζήτημα των μετακινήσεων.
Λέτε του χρόνου να κυκλοφορήσει σποτ «Ο κυβερνήτης Βασίλης Σπανούλης, οι συγκυβερνήτες Χουάν Κάρλος Ναβάρο και Νικ Καλάθης, σας καλωσορίζουν στην πτήση της Euroleague Airlines. Τελικός προορισμός μας είναι η Μόσχα και θα είμαστε εκεί σε οκτώ περίπου μήνες»;