Ανήκει σε εκείνους που ό,τι έχουν να πουν το λένε ευθέως. Όπως άλλωστε έχει δηλώσει: «τα κακά παιδιά δεν έχουν θέση στη… γυάλα του μπάσκετ μέσα στα καλά παιδιά και τα στρατιωτάκια». Ο Γιάννης Γκαγκαλούδης είναι μια κατηγορία από μόνος του και οι ατάκες του έχουν αφήσει εποχή! Πάμε λοιπόν να θυμηθούμε τί έχει πει για τον «δεύτερο πατέρα» του, τον Βαγγέλη Αλεξανδρή, μια σχέση που χτίστηκε και γιγαντώθηκε με αφορμή κάποιες περισσότερες… τρίχες!

«Όταν ήμουν παίκτης του Άρη (σ.σ. 2001-03) είχα κάνει μια πολύ καλή πρώτη σεζόν. Τη δεύτερη με προπονητή τον Μίλαν Μίνιτς, μου είχε πει επειδή είχα μακριά μαλλιά και σκουλαρίκι ότι δεν θα ξαναπαίξω. Τόσο εγώ όσο και ο Στακ και όντως, το έκανε πράξη. Μάλλον επειδή ο τύπος ήταν καραφλός και ζήλευε τα μαλλιά μας! Ήμουν ένα βήμα να φύγω από την ομάδα, μέχρι που χάσαμε ένα ευρωπαϊκό παιχνίδι από το Μαρούσι και απολύθηκε. Μετά από δύο μέρες ήρθε ο Βαγγέλης Αλεξανδρής.

Εκείνη η χρονιά, μετά τη φετινή (σ.σ. 2010-11) στο Μαρούσι, ίσως να ήταν και η καλύτερή μου. Αυτό το χρωστάω σε εκείνον. Δεν ξέρω τι είδε σε μένα, αλλά είμαι ένας άνθρωπος που αν κάποιος μου δώσει ένα χέρι βοηθείας εγώ νιώθω την υποχρέωση να του δώσω 10! Πήραμε ένα ευρωπαϊκό, αυτό μας έδεσε. Όλη η Ελλάδα μιλούσε για εμάς γιατί εκείνη τη χρονιά ήμασταν η μοναδική ελληνική ομάδα που κατέκτησε ευρωπαϊκό τίτλο. Εκείνη τη χρονιά έγιναν κάποια γεγονότα και μας έδιωξαν όλους από τον Άρη. Επικοινωνούσα μαζί του λες και ήταν ο… ευεργέτης μου. Από εκεί και πέρα ξεκίνησε μια σχέση εμπιστοσύνης και συνεργασίας που κρατάει μέχρι σήμερα. Για μένα είναι ο δεύτερος μου πατέρας. Έτσι, από ό,τι καταλαβαίνεις, ναι, ο κύριος λόγος που πήγα στο Μαρούσι ήταν αυτός.

Ήξερα πως μαζί του θα πετύχω. Προσωπικά τον θεωρώ τον πιο αδικημένο προπονητή που υπάρχει γιατί όπου πάει έχει αφήσει έργο. Αν μου βρεις άλλον Έλληνα, με δύο ευρωπαϊκούς τίτλους (Μαρούσι, Άρη), σωτηρίες ομάδων που δεν περίμενες να σωθούν ποτέ, αξιοπρεπείς παρουσίες σε όλες τις ομάδες που έχει πάει και κυριότερο αυτό που έχει κάνει φέτος στο Μαρούσι… δεν υπάρχει! Αλλά… στην Ελλάδα είμαστε, μηδενίζουμε τα πάντα! Μου έχει δώσει πολλά και το κυριότερο είναι η νοοτροπία του νικητή και ότι με όποιον παίζω να μην φοβάμαι. Δεν είναι τυχαίο το «Tiger»! Το υπόλοιπο της καριέρας μου είναι λίγο και δεν σου κρύβω, ότι εύχομαι ολόψυχα να μην αλλάξω μέχρι το τέλος γιατί έχω να κερδίσω πολλά ως άνθρωπος».

Σχετικά άρθρα