Αποκλειστική συνέντευξη στην Κωνσταντίνα Δημοπούλου για την εκπομπή «Ελένη» του «MEGA» παραχώρησε ο θρύλος του ελληνικού μπάσκετ, Νίκος Γκάλης.
Μερικά αποσπάσματα από τα όσα πολύ ενδιαφέροντα είπε ο «γκάνγκστερ» αναφορικά με τη ζωή και τη σπουδαία καριέρα του:
«Από την Αμερική ήρθα στη Θεσσαλονίκη το 1979, ένας εγωιστής αθλητής όπως εγώ δε θέλει να χάσει ούτε ένα καλάθι και πιστεύω ότι κατάφερα αρκετά πράγματα. Δεν είχα εγωισμό μονο στο μπάσκετ, είχα ακόμα και στο τάβλι»
«Είναι καλό για έναν αθλητή να ξεκινάει από φτωχό περιβάλλον γιατί αυτό του δίνει στόχους. Τα πρώτα μου χρήματα τα έδωσα στους γονείς μου για να πάρουν έπιπλα».
«Στην Αμερική έπαιζα όλα τα αθλήματα, ακόμα και στο μπιλιάρδο θα μπορούσα να ήμουν επαγγελματίας»
«Με κέρδισε το μπάσκετ γιατί στα play grounds έπαιζα με μεγαλύτερους και εκείνοι με διάλεγαν. Στην Ελλάδα πήγα γιατί μου έδιναν τα διπλάσια χρήματα»
«Όταν έπαιζα εκτός έδρας μπορεί να έπαιζα καλύτερα γιατί ήθελα να δείξω στους αντιπάλους μου ότι τους… έχω»
«Κορυφαία στιγμή της καριέρας μου ήταν η κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ 1987»
«Το μπάσκετ είναι δύσκολο άθλημα γιατί πρέπει να σκέφτεσαι σε κλάσματα δευτερολεπτου για να πάρεις τη σωστή απόφαση»
«Όταν σταμάτησα, η επόμενη ημέρα ήταν δύσκολη. Από εκεί που είσαι στα φώτα ξαφνικά σβήνουν. Οι αθητές έχουν ημερομηνία λήξης. Πλέον η μέρα μου είναι ήσυχη, θα έλεγα… βαρετή»
«Ήμουν από την Αμερική και ψυυχρός εκτελεστής μέσα στο γήπεδο γι’ αυτό με έβγαλαν “γκάνγκστερ”»
«Είμαι απλός άνθρωπος, προέρχομαι από μια φτχωή οικογένεια που με άμαθε να σέβομαι τα πάντα. Απαοτώ κι εγώ σεβασμό όταν κάποιος μιλάει μαζί μου»
«Δεν έγινα προπονητής γιατί από τη στιγμή που δεν έχω την μπάλα στα χέρια μου δεν ήθελα να με κατηγορήσει κάποιος ότι έχασε η ομάδα του»
«Θεωρώ ότι ήμουν φίλος με τον Γιάννη Ιωαννίδη και υπήρχε αλληλοσεβασμός μεταξύ μας»
«Δεν πάρχει μεγαλύτερη στιγμή για έναν αθλητή από την εισααγωγή του στο Hall of Fame (σ.σ. μπήκε τον Σεπτέμβριο του 2017)»
«Δεν πίεσα ποτέ την κόρη μου και θεωρώ ότι είναι λάθος όταν το κάνουν οι γονείς στα παιδιά τους»
«Στη γένννηση της κόρης μου η γυναίκα μου νόμιζε ότι… έβγαινα εγώ επειδή το παιδί είχε μεγάλες πλάτες»