Αυτή είναι η ομορφιά του μπάσκετ και είτε μας αρέσει είτε όχι κάποιες φορές το τελευταίο σουτ σου χαρίζει προκρίσεις ή τίτλους και κάποιες σου γκρεμίζει τα όνειρα, όπως συνέβη το βράδυ της Πέμπτης (19/5) στο Βελιγράδι με τον Μίτσιτς να δίνει τη νίκη στην Εφές σε νεκρό χρόνο.

Ο Ολυμπιακός ήταν τρομερός όλη τη χρονιά, έπαιξε επί ίσοις όροις την πρωταθλήτρια Ευρώπης πέρσι Εφές και είναι κρίμα που έχασε το παιχνίδι εντελώς μέσα απ’ τα χέρια του.

Η πίεση στον Σλούκα ήταν αφόρητη και ο κλήρος έπεσε στον Βεζένκοφ που δεν ήταν πνευματικά έτοιμος για έναν τέτοιο αγώνα. Ο Παπανικολάου καθηλωμένος στον πάγκο, ο Πρίντεζης το ίδιο. Ήθελε εμπειρία εκείνο το σημείο ή έστω να ακουμπήσει λίγο η μπάλα στον Φαλ από τη στιγμή που ο Ντάνστον είχε αποσυρθεί στον πάγκο με πέντε φάουλ στο τελευταίο πεντάλεπτο.

Δυστυχώς καμιά βοήθεια από τον πάγκο στο τέλος, αλλά ας μην αδικούμε την τρομερή χρόνια του Μπαρτζώκα. Ο οποίος, μην το ξεχνάμε, ανακηρύχθηκε δικαιότατα κορυφαίος προπονητής της χρονιάς στην Euroleague φέτος. Απλά είναι κρίμα κι άδικο να δικαιώνεται ο Αταμάν με την αισχρή του έπαρση.

Το τρίποντο του Μίσιτς δεν ήταν τυχερό. Από τον τρόπο που επιτίθεται, βλέπεις πόσο πολύ το πίστευε και το ήθελε. Το ματς χάθηκε στην… τρικυμία των παικτών του Ολυμπιακού όταν είχαν την τύχη στα χέρια τους. Χάθηκε τεράστια ευκαιρία φέτος. Έτσι όπως είναι η Euroleague ποιος ξέρει πότε θα την έχει ξανά…

Σχετικά άρθρα