Πετάξτε τη φανέλα του Μπατίστ! Ναι, πετάξτε την! Ούτε δέκα χρόνια δεν αγωνίστηκε ο «φραγκοφονιάς» ο Μπατίστ με τη φανέλα του Παναθηναϊκού… Συμπαθάτε με, αλλά θυμήθηκα πως κάποιο καλοκαίρι (που λέει και τραγούδι) είχα την ατυχία να διαβάσω κάποιες απόψεις «πράσινων» οπαδών στο διαδίκτυο και μου βγήκε το… ειρωνικό στο μέγιστο βαθμό! Ακούς εκεί… Να αφήσει τον Εξάστερο. Πώς, αλήθεια, τόλμησε;
Έπρεπε να κάτσει στην Ελλάδα ο Μάικ γιατί «ένας είναι ο Παναθηναϊκός»! Ποιο νταμπλ κόντρα στον Ολυμπιακό (που ακολούθησε) και η παραλίγο συμμετοχή στο φάιναλ φορ του Λονδίνου; Μάλλον μερικούς τους είχε χτυπήσει ο καύσωνας κατακούτελα…
Φυσικά, ο «Iron Mike» επέστρεψε για να ολοκληρώσει τη (σπουδαία) καριέρα του στο σύλλογο όπου διέπρεψε (ξεπερνώντας και τα δέκα χρόνια παρουσίας, έτσι για να… σκάσουν ορισμένοι!).
Βέβαια, στο πρώτο του ματς με τη Φενέρμπαχτσε κόντρα στο «τριφύλλι» ένας άλλος… Ιούδας (όταν είχα διαβάσει το συγκεκριμένο χαρακτηρισμό στο διαδίκτυο για τον Ομπράντοβιτς από κάποιον που αυτοαποκαλείτο «ΠΑΟ 13», κόντεψα να αρχίσω το αλκοόλ τώρα στα γεράματα!) γνώρισε την αποθέωση για τη μυθική ομάδα που έχτισε επί 13 ολόκληρα χρόνια. Την ίδια αποθέωση δηλαδή που γνώρισε και ο Μπατίστ, στο αντίστοιχο παιχνίδι με τη Φενέρ στο ΟΑΚΑ, όπου η συγκινησιακή φόρτιση υπήρξε διάχυτη σε κάθε γωνιά της πράσινη έδρας.
Είπαμε, η ανοησία δεν έχει όρια, αλλά μετά τα… κουλά που είπαν πει κάποιοι για τον Ομπράντοβιτς («έπρεπε να μείνει», «παρατάει την ομάδα τώρα στα δύσκολα»), ήταν η σειρά του «τεράστιου», από κάθε άποψη, Μπατίστ να γίνει δέκτης ηλίθιων σχολίων.
Ναι, ηλίθιων και τραγικών. Το… tragic της υπόθεσης, ούτε η Τασούλα από τη γνωστή διαφήμιση εταιρείας κινητής τηλεφωνίας δεν θα μπορούσε να αποδώσει κατάλληλα! Βγήκαν να τα χώσουν στον… Βαζέχα του μπάσκετ; Ντροπή! Εδώ -θα μου πείτε- τα είχαν χώσει κάποτε στον κανονικό Βαζέχα, αυτόν τον παικταρά του ποδοσφαίρου!
Κι αν απορείτε με τον χαρακτηρισμό «Βαζέχα», τα πράγματα -στο δικό μου μυαλό τουλάχιστον- είναι απλά: ο Μπατίστ είναι σε διάρκεια, ποιότητα χαρακτήρα και συνέπεια, ο κορυφαίος ξένος που έχουμε δει στη χώρα μας. Όπως ο Πολωνός υπήρξε (μαζί με Τζόρτζεβιτς και Σαβέφσκι) ο ορισμός της συνέπειας και του επαγγελματία αθλητή, έτσι και ο «Σιδερένιος Μάικ» τίμησε όσο ελάχιστοι την πράσινη φανέλα και το ελληνικό μπάσκετ γενικότερα.
Δικαίωμά του ήταν να φύγει -εφόσον έτσι έκρινε- δικαίωμά του που θέλησε να δώσει στον εαυτό του μια ευκαιρία -όταν βρέθηκε πλέον στη δύση της καριέρας του- να διεκδικήσει κάτι καλό επί τουρκικού εδάφους, ανεξάρτητα αν εκ του αποτελέσματος περιορίστηκε στην κατάκτηση ενός κυπέλλου Τουρκίας.
Τα λεφτά των Τούρκων αφενός… έρεαν, αφετέρου ήταν προφανές ότι η Φενέρ είχε βάλει πολύ ψηλά τον πήχη, κάτι που φάνηκε σε υπέρμετρο βαθμό τα επόμενα χρόνια, όταν και πρωταγωνίστησε στην Euroleague, φτάνοντας και στην κορυφή της Ευρώπης το 2017. Και από τη στιγμή που η τουρκική ομάδα ήθελε τον Μπατίστ ως κομμάτι του παζλ που συνέθετε, ο Αμερικανός είχε κάθε λόγο αφήσει τον Παναθηναϊκό. Μαγκιά του που στα 35 του -τότε- συνέχιζε να διαθέτει «ειδικό βάρος»!
Όσο για εκείνους που τολμούν να ξεστομίζουν και μία έστω κακή κουβέντα σε παίκτες «τοτέμ» ομάδων; Μάγκες… πετάξτε τις φανέλες! Δε θα είναι η πρώτη φορά άλλωστε…