Το καλοκαίρι του 1991 ο Παύλος Γιαννακόπουλος ανακοίνωσε για προπονητή στον Παναθηναϊκό τον Ζέλικο Παβλίσεβιτς, μια επιλογή που φαινόταν εντελώς αυτονόητη.

Ο Ζε-Πα, ο οποίος μόλις είχε κατακτήσει το δεύτερο Κύπελλο Πρωταθλητριών με την Ποπ 84, μετά από αυτόν με την Τσιμπόνα το 1986, φάνταζε στα μάτια των περισσοτέρων ως ο ιδανικός τεχνικός που θα έφερνε τους «πράσινους» στο δρόμο των επιτυχιών και των τίτλων. Ένας δις πρωταθλητής Ευρώπης («two cups»…) ήταν αυτό ακριβώς που έψαχνε ο αείμνηστος πρόεδρος που δεν συμβιβαζόταν με τίποτα λιγότερο από το απόλυτο για το αγαπημένο του «τριφύλλι».

Ωστόσο, όπως μας θυμίζει το ρεπορτάζ του Γιάννη Ντεντόπουλου από το Τρίποντο της εποχής, ο Παβλίσεβιτς ήταν η τρίτη επιλογή του Παναθηναϊκού. Πρώτη, ποιος άλλος από τον… διαχρονικό Γιάννη Ιωαννίδη.

Ο ίδιος ο αείμνηστος «Ξανθός» αναφέρει σε συνέντευξη: «Ο Παναθηναϊκός προσπάθησε να με πάρει τρεις φορές. Ήρθαν οι Γιαννακόπουλοι σπίτι μου, αλλά δεν είναι τα πάντα πώς θα κονομήσεις. Εγώ είπα ότι αφού ήμουν στον Άρη δεν θα πάω στον ΠΑΟΚ. Το ίδιο και με τον Ολυμπιακό. Δένεσαι με την ομάδα, υπάρχουν παιδιά που μεγαλώνουν μαζί σου. Δεν μπορείς να τα προδώσεις.

Προσπάθησε να με πάρει και πριν έρθω στον Ολυμπιακό στην αρχή και το 1994 με πήρε ο Μπαλτάκος και μου είπε ότι αν δεν ανανεώσεις σε θέλουμε. Και μετά πριν επιστρέψω στον Ολυμπιακό ήρθαν οι Γιαννακόπουλοι σπίτι μου το 1999, όταν πήρε ο Σούμποτιτς το πρωτάθλημα στο ΣΕΦ, αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να το κάνω αυτό».

Σχετικά άρθρα