Με «έτρωγε» να το γράψω εδώ και καιρό, για την ακρίβεια από τότε που βγήκαν στη φόρα τα σενάρια περί μετακίνησης του Βαγγέλη Μάντζαρη στον Παναθηναϊκό. Αλλά διάβασα τόσες αηδίες κι άκουσα άλλες τόσες -μην πω και περισσότερες- που ξενέρωσα τη ζωή μου.

Αυτή η περισπούδαστη νοοτροπία ότι κάποιος (Μάντζαρης) που έχει «πράσινο» παρελθόν (ως φίλαθλος) οφείλει να επιστρέψει στην ομάδα της καρδιάς του (Παναθηναϊκός) και, αμέσως μετά, όταν αυτός ο κάποιος (ο Μάντζαρης ντε!) επιλέγει να μείνει στην ομάδα με την οποία απογειώθηκε η καριέρα του και αποτελεί βασικό της «γρανάζι» είναι «άχρηστος», «λίγος» κι ένα σωρό άλλα κοσμητικά επίθετα με κάνει να ανασύρω από τη μνήμη μου τη διαχρονική ατάκα του Άλμπερτ Αϊνστάιν σχετικά με τη βλακεία… «Δύο πράγματα είναι άπειρα: Το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία, αν και για το σύμπαν δεν είμαι σίγουρος» απεφάνθη το κορυφαίο αυτό μυαλό και στην περίπτωση του Μάντζαρη επιβεβαιώθηκε για πολλοστή φορά πανηγυρικά.

Είναι υπερβολική η ανοησία που συναντά κανείς στον κόσμο. Ακριβώς όπως οι άνθρωποι δεν έχουν την υπομονή για να μασήσουν την αληθινή τροφή τους έτσι δεν αφιερώνουν αρκετό χρόνο ώστε να μασήσουν την πνευματική τροφή τους. Δηλαδή -αν κατάλαβα καλά- επειδή ο Μάντζαρης υπήρξε φίλαθλος του Παναθηναϊκού απαγορεύεται να κάνει όνομα (όπως δηλαδή έκανε) στον Ολυμπιακό; Από που κι ως που δηλαδή συνεπάγεται ότι αν κάποιος υποστηρίζει μια ομάδα ως πιτσιρικάς είναι «λάθος» να αγωνίζεται στον «αιώνιο» αντίπαλο; Πλάκα κάνουμε τώρα; Προφανώς παρότι δεν είναι λίγοι όσοι παίρνουν στα σοβαρά τέτοια πράγματα…

Εμένα ένα πουλάκι από Γλυφάδα μεριά μού έχει σφυρίξει χρόνια τώρα πως ο Φραγκίσκος Αλβέρτης υπήρξε οπαδός του Ολυμπιακού. Ναι κυρίες και κύριοι! «Γαύρος» στα νιάτα του η τωρινή σημαία των «πρασίνων»! Α, ναι; Δεν το γνωρίζατε; Αν δε με πιστεύετε κάντε μια βόλτα στη νοτιανατολικά προάστια της Αθήνας και συγκεκριμένα στο Γυμνάσιο και το Λύκειο όπου φοιτούσε ο «αιώνιος» αρχηγός του Παναθηναϊκού που στα 16 του… τόλμησε να γράψει ιστορία στο «τριφύλλι», αδιαφορώντας για το ερυθρόλευκο παρελθόν του. Λες και ο Αλβέρτης (και ο κάθε Αλβέρτης) έχει έρθει ουρανοκατέβατος, χωρίς δικαίωμα πιτσιρικάς να υποστηρίζει μια ομάδα. Από το 1990 έχουν περάσει 27 ολόκληρα χρόνια. Τι σας κάνει να πιστεύετε ότι ο ίδιος και οποιοσδήποτε άλλος επαγγελματίας με τόσες επιτυχίες στην καριέρα του δε θα γινόταν πιο «βάζελος» και από τον πλέον φανατικό «βάζελο»;

Έτσι ακριβώς και ο Μάντζαρης νιώθει- και πολύ καλά κάνει- ως οικογένειά του τον Ολυμπιακό. Το αν υποστήριζε παλιά τον Παναθηναϊκό γούστο του και καπέλο του. Αφορά αυτόν και κανένα άλλον. Έχει αποδείξει, εξάλλου, μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου πόσο επαγγελματίας είναι και δικαιότατα στον Πειραιά ήθελαν να τον κρατήσουν και τα κατάφεραν πολύ εύκολα.

Και στο κάτω κάτω, το καλοκαίρι του 2011 ας τον έπαιρναν στον Παναθηναϊκό! Ο ίδιος δε θα είχε πρόβλημα σε όποια ομάδα (είτε Ολυμπιακό, είτε Παναθηναϊκό) κατέληγε, το είχε ξεκαθαρίσει σε συνέντευξή του. Στην Ελλάδα, δυστυχώς, τα αυτονόητα έχουν καταντήσει πιο πολύπλοκα και από ένα θέμα πυρηνικής Φυσικής, απέναντι στο οποίο ακόμα κι ο Αϊνστάιν μπορεί να σήκωνε τα χέρια ψηλά. Ο κόσμος έχει δηλητηριαστεί από τον τυφλό οπαδισμό που κυριαρχεί σε κάθε έκφανση της καθημερινότητας κι έχει περάσει μέχρι και στο… τηλεοπτικό φαινόμενο του Survivor.

Σχετικά άρθρα