Γυρίζουμε το χρόνο πίσω στο μακρινό 1985. Ο επί χρόνια προπονητής του LSU, Ντέιλ Μπράουν, στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής τουρνέ που πραγματοποιεί, βρίσκεται σε μια στρατιωτική βάση στη Δυτική Γερμανία. Εκεί αντικρίζει έναν θηριώδη τύπο, με μπόι 2.05 μέτρα, να του χαμογελά. Του τραβά την προσοχή και τον πλησιάζει. «Πόσο καιρό υπηρετείς, γιε μου;», τον ρωτά. «Είμαι πολύ μικρός για να υπηρετήσω κύριε. Είμαι μόλις 13», αποκρίνεται.

Αυτή είναι η πρώτη επαφή του Σακίλ Ο’Νιλ με τον Ντέιλ Μπράουν, τον άνθρωπο κοινώς που τον ανακάλυψε. Ακολούθησε συνάντηση του προπονητή με τον πατριό του υψηλόσωμου σέντερ, Φίλιπ Χάρισον (σ.σ. τον οποίο ο «Shaq» λατρεύει, καθώς τον πραγματικό του πατέρα τον έχει αποκηρύξει) και ο Μπράουν θυμάται: «Από την πρώτη στιγμή κατάλαβα πως ο πατέρας του είχε σωστό τρόπο σκέψης.

Συζητώντας για το μέλλον του μικρού στο κολέγιο του LSU, δε μιλήσαμε καθόλου για μπάσκετ. Μου έλεγε συνέχεια για εκπαίδευση και μου ξεκαθάρισε πως: “ο γιος μου δε θέλω να γίνει λοχίας, θέλω να γίνει στρατηγός”. Ήθελε το καλύτερο για εκείνον και πίστευε πως αυτό θα ερχόταν μόνο μέσα από τη σωστή πανεπιστημιακή μόρφωση».

Και κάπως έτσι, λίγα χρόνια μετά ο «Μεγάλος Αριστοτέλης» περνούσε τις πύλες του LSU, προκαλώντας αίσθηση με το καλημέρα. Ο Ντέιλ Μπράουν θυμάται πως: «Αυτό που μου είπε την πρώτη μέρα ήταν πως δεν ήθελε όλη η ομάδα να κινείται γύρω από αυτόν. Ζήτησε να μην παίρνει πολλά σουτ, δίνοντας έτσι έμφαση στα ριμπάουντ και στις τάπες. Του είπα πως μαζί μου θα μάθει να τα κάνει και τα τρία καλά».

Και όντως έτσι συνέβη. Και σε εκείνη την περίοδο μάλιστα ήταν που ο «Diesel» ανακάλυψε και την κλίση του τόσο στη ραπ μουσική όσο και στα παρατσούκλια, αφενός πραγματοποιώντας το πρώτο του μουσικό βήμα ονόματι «Shaq-de-Shaq», αφετέρου κυκλοφορώντας με ένα καπελάκι που ανέγραφε την ατάκα «I am the Shaqnificent». Το σόου είχε μόλις ξεκινήσει…

Σχετικά άρθρα