Ένα στοιχείο που πολλοί επιλέγουν να αγνοούν είναι ότι μετά την αποχώρηση του Μάικλ Τζόρνταν το 1998, δεν έχει υπάρξει πιο κυρίαρχος παίκτης στη λίγκα από τον Σακίλ Ο’Νιλ.
Το λένε οι τίτλοι, το λένε οι ατομικές διακρίσεις, το λέει η γενικότερη εικόνα εν κατακλείδι. Ο Σακίλ της περιόδου 1999-2002 ήταν τόσο ασυναγώνιστος μέσα στο παρκέ όσο και ο Τζόρνταν. Το ότι δεν έπαιζε τόσο όμορφο μπάσκετ, δε συνεπάγεται πως ήταν λιγότερο αποτελεσματικός.
Όχι τουλάχιστον όταν μιλάμε για έναν άνθρωπο που έχει να επιδείξει τέσσερα πρωταθλήματα, 3 τίτλους MVP τελικών, άλλους τόσους σε All Star Games αντίστοιχα, ένα βραβείο Πολυτιμότερου Παίκτη της Χρονιάς , 15 συμμετοχές σε All Star Games και πάνω από… 2.000 φάσεις όπου ξεφτίλισε τον αντίπαλο σέντερ. Ο Σακίλ πήρε τη σκυτάλη στα χέρια του με την απόσυρση του Τζόρνταν και κυριάρχησε απόλυτα.
Το είπε ο ΛεΜπρόν όταν τόνισε την ημέρα που ανακοίνωσε την απόσυρσή του πως «πρόκειται για την πιο κυρίαρχη δύναμη που έχει εμφανιστεί ποτέ στο παιχνίδι».
Το είπε ο Μάτζικ Τζόνσον που υποκλίθηκε υποστηρίζοντας πως «κυριάρχησε στο παιχνίδι και τον ευχαριστούμε που οδήγησε τους Λος Άντζελες Λέικερς σε τρία πρωταθλήματα». Και το παραδέχτηκε και ο Ντέιβιντ Στερν που αναγνώρισε ότι «επί 19 χρόνια υπήρξε ένας γίγαντας του NBA». Όλα αυτά, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους…