Ένα χρόνο μετά την μεταγραφή του στον Παναθηναϊκό, ο Κώστας Σλούκας παραχώρησε μία μεγάλη συνέντευξη στο SDNA, μιλώντας για όλους και όλα.

Αρχικά εξήγησε ότι… “το timing δεν είναι το καλύτερο γιατί η σημερινή μέρα και οι επόμενες είναι για την Εθνική ομάδα που πέτυχε μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες των τελευταίων ετών”, άρχισε να ξετυλίγει το κουβάρι.

Από την αρχή της χρονιάς είχαμε το “ποιος, ποιος”, παρεϊστικο, κυρίως με τους Έλληνες. Το δέσιμο που είχε ο κόσμος με την ομάδα ήταν ιδιαίτερο και συγκλονιστικό.

Κάποιες φορές σηκώνομαι και λέω ‘τα ζήσαμε όλα αυτά;’ Όταν πήρα την απόφαση να έρθω στον Παναθηναϊκό είχε ομίχλη μπροστά μου. Έλεγα να ζήσω δύο Final Four και πρωταθλήματα. Αυτά που ζήσαμε φέτος όμως ήταν κάτι συγκλονιστικό και απίστευτο.

Η απόφαση να έρθω στον Παναθηναϊκό πάρθηκε από τα όσα ακολούθησαν οι επικοινωνίες με τον Ολυμπιακό. Προσπάθησα να καταλάβω το πλάνο που υπήρχε την Πέμπτη. Παρασκευή είχα πει ότι θα το κάνω και το Σάββατο πήγα μόνος μου στο γραφείο. Μ’ αρέσουν οι ευθείες συζητήσεις, είπαμε δύο τρία πράγματα με τον πρόεδρο και τα επόμενα είναι ιστορία.

Η πρόταση του Παναθηναϊκού μπορεί και να είναι παραπάνω από 15 χρόνια. Για τη συνάντηση με τον Αταμάν στο αεροδρόμιο, ήταν τυχαίο. Όλοι νόμιζαν ότι δεν ήταν. Με ρώτησε αν υπήρχε περίπτωση να έρθω στον Παναθηναϊκό του είπα όχι, μου είπε ότι ήθελε τον Πάνγκος. Ήταν απλώς συγκυρία. Είμαι τόσο χαζός να είναι κανονισμένο και να είμαστε και με το ίδιο αεροπλάνο;

“Είχα πει στον Κοντό την Πέμπτη ‘εγώ να το κάνω, να παλέψω, αλλά οι πολεμιστές γύρω μου ποιοι θα είναι;’ Μου είπε έχε μας εμπιστοσύνη.

Το οικονομικό ήταν το τελευταίο, σε μέσες άκρες το γνώριζα. Σε κάθε μεταγραφική περίοδο υπήρχε κρούση. Είμαι Έλληνας, έχω κάποια αξία που ο Παναθηναϊκός τον αναγνώρισε. Ήθελα να μπω απέναντι στην παλιά μου ομάδα για τους λόγους που είπα μετά το Game 5.

Για μένα το κίνητρο είναι το περισσότερο. Όταν έφυγα από τη Φενέρ είπα θα πάω στον Ολυμπιακό και έχασα χρήματα. Είχα πρόταση από τη Ρεάλ Μαδρίτης με πολλά περισσότερα χρήματα.

Από τον Ιούνιο έρχονταν προτάσεις (Μονακό, Μπαρτσελόνα) αλλά εγώ περίμενα τον Ολυμπιακό. Δεν επικοινώνησαν μαζί μου γρήγορα. Ήμουν κοντά με τη Φενέρ, Όταν είδα ότι ο Ολυμπιακός δεν καιγόταν να με κρατήσει για να το πω και κόσμια, το σκεφτόμουν πολύ σοβαρά. Μέχρι και σπίτι κοιτούσα.

Την Πέμπτη που αποφάσισα να παω στον Παναθηναϊκό είπα ότι ήταν το πεπρωμένο μου. Με ενδιάφερε να αποδείξω σε όλους ότι δεν είμαι πρώην παίκτες και δεν αξίζω συμπεριφορές τέτοιες.”

Ήταν πολύ ζόρικες εκείνες οι μέρες, ένιωθα ότι αυτό πρέπει να κάνω. Το πρώτο τηλεφώνημα που έκανε ήταν στον Ιτούδη και του είπα ότι έχεις όλα τα δίκια να μην μου ξαναμιλήσεις. Όμως του είπα ότι για αυτόν και γι αυτόν τον λόγο θα πάω απέναντι στον Ολυμπιακό. Έμεινε με το στόμα ανοιχτό. Δεν είχαμε συμφωνήσει αν και μου είχε αναλύσει την ομάδα.”

Είναι πάρα πολύ καλός προπονητής, τον εκτιμώ πάρα πολύ. Η Φενέρ είναι περίεργο καράβι. Έχουμε πάρα πολύ καλές σχέσεις ακόμα και τώρα.”

Για τα όσα έζησε κι αν μπορούσε να το σκεφτεί: “Ονειρευόμουν να κάνω μία καλή ομάδα, να ζήσουμε ένα δύο FInal Four, στο μεγάλο stage και πρωταθλήματα. Από την πρώτη μέρα πήρα πολύ αγάπη. Ο Παναθηναϊκός ένιωσε ότι ένας αθλητής με αναγνωρισμένη έρχεται να παλέψει μαζί τους. Και στην αρχή που δεν είχα καλές εμφανίσεις, δεν υπήρχε μεγάλη γκρίνια από τον κόσμο. Όταν παίζεις απέναντι καταλαβαίνεις καλύτερα την αξία του άλλου.”

“Δεν περίμενα τέτοιο δέσιμο με τον κόσμο, γενικοτερα εντός και εκτός γηπέδου, δεν το περίμενα. Μου έλεγε ο Δ. Γιαννακόπουλος το όραμά του και όλα αυτά που ζήσαμε, μου τα είχε αναλύσει. Και έλεγα πως δεν μπορούσαν να γίνουν όλα σε τόσους λίγους μήνες.”

“Οι συμπεριφορές και η απαξίωση δεν μου άρεσαν. Έχω εμπιστοσύνη στις δυνατότητές μου, την τύχη και το πεπρωμένο και σε συνδυασμό. Έγινε κάτι που θα το θυμόμαστε μέχρι να πεθάνουμε.”

“Έλεγα τους προβληματισμούς μου, διάφορα που είχαν γίνει καθημερινά. Είχαν γίνει ήδη κινήσεις για μένα στη θέση μου. Είχε υπογράψει ο Γκος, ο Μιλουτίνοφ. Έμεινα τελευταίος και πίστευα ότι ο χώρος και χρόνος στην ομάδα θα μειωνόταν πάρα πολύ. Έτσι ένιωθα και μου το έλεγαν και οι ίδιοι. Ο βασικότερος που είναι στην ομάδα, δεν ήταν καν εκεί.

Δεν είχαμε τις καλύτερες σχέσεις με τον κόουτς Μπαρτζώκα που δεν ήθελε καν να μιλήσει μαζί μου. Δεν ήταν μόνο αγωνιστικό το κομμάτι αλλά και ανθρώπινα. Θα τα κρατήσω για τον εαυτό μου και τον κόουτς Μπαρτζώκα που γνωρίζει πολύ καλά.

‘Είχα πει με 20 λεπτά ηγέτης…’ μετά τη νίκη στη Φενέρ, παίζαμε όλοι το κεφάλι μας. Ούτε φέτος έπαιζα πολύ παραπάνω όπως είδατε άλλα ειχα μεγαλύτερη επιρροή. Υπήρχαν ευθύνες. Όταν δεν πήγαινε καλά η ομάδα, το φταίξιμο θα έπεφτε σε εκείνον που είχε το μεγαλύτερο συμβόλαιο. Και η ομάδα ήταν πρώτη, πήγαινε για Final Four.

Ήταν μειωμένη η πρόταση του Ολυμπιακού αν και δεν μιλήσαμε τόσο για το οικονομικό. Το κύριος μέρος της συζήτησης ήταν ο ρόλος μου. Ο βασικός πυλώνας της συζήτησης ήταν οι προβληματισμοί μου σχετικά με τον κόουτς Μπαρτζώκα. Πρώτα μετράει το εργασιακό περιβάλλον και πιο μετά το οικονομικό.

“Οι πρόεδροι αγαπούνε την ομάδα τους, είναι το κεφάλι του ψαριού. Ο κόσμος αγαπάει την ομάδα. Ο Παναθηναϊκός και η Ρεάλ και βάσει τίτλων είναι οι μεγαλύτερες ομάδες στην Ευρώπη. Είδα κόσμο διψασμένο για να ρουφήξει την κάθε στιγμή επιτυχίας και έψαχνε αφορμή για να έρθει ξανά στο γήπεδο και αυτό επετεύχθη από τον Ιανουάριο.

Έχω ζήσει τεράστιες στιγμές και ο τρόπος που ήρθαν οι επιτυχίες. Δεν μιλάω για ατομικές διακρίσεις, αυτές έρχονται πιο μετά. Πιστεύω στο πεπρωμένο. Κοιτάω τον εαυτό μου πάνω στο λάβαρο, βλέπω τα μούτρα μου και δεν το πιστεύω. Μπαίνω στην προπόνηση και το λέω στο Σερέλη. Θα το λέω στα παιδιά μου. Δίπλα στον Ομπράντοβιτς, τον Διαμαντίδη και τον Μποντιρόγκα. Θα πηγαίνω με τον γιο μου στο γήπεδο και θα το βλέπω.

“Όταν γύρισα στον Ολυμπιακό ήταν σε μία δύσκολη περίοδο. Δεν έχω τίποτα με τον κόσμο του Ολυμπιακού. Αγαπούν την ομάδα τους, μπήκα απέναντι τους αγωνιστικά. Εμείς οφείλουμε να κάνουμε τη δουλειά μας μέσα στο γήπεδο και ο κόσμος τη δική του.”

“Κατέβηκα για να αγωνιστώ. Δεν ξέρω από που ξεκίνησε η φημολογία ότι δεν θα κατέβαινα. Είμαι ωμός δεν παίζω πολύ το επικοινωνιακό παιχνίδι. Δεν είχα πρόβλημα δύο μηνών. Το γεγονός ότι παίζαμε μέρα παρά μέρα έβγαλα μία κύστη πίσω από το γόνατό μου.

Μίλησα με τον Σπανούλη, του είπα ότι θέλω να έρθω στην Εθνική. Έκανα τη μαγνητική και έλεγα ‘δεν θα είναι κάτι, θα περάσει’ αλλά ο γιατρός μου που εμπιστεύομαι μου είπε ότι έχω θέμα. Αυτό με θορύβησε. Στενοχωρήθηκα που δεν ήμουν στη χθεσινή παρέα όμως έπρεπε να κάτσω έξω γιατί έχω 2-3 χρόνια μπάσλετ ακόμα μπροστά μου.

Ο Παναθηναϊκός είπε έξι εβδομάδες εκτός τελείως και βλέπουμε, είναι απαγορευτικό. Και ηθικά μέσα μου δεν είμαι εντάξει. Δεν είναι σωστό. Εγώ τώρα ξεκουράζομαι, έκανα και 2-3 μπάνια παραπάνω και τα παιδιά ιδρώνουν πρωί μεσημέρι βράδυ για να πετύχουν κάτι με την Εθνική ομάδα.

Έπεσε στο τραπέζι με τον Βασίλη (σ.σ Σπανούλη) να το συζητήσουμε αλλά δεν θα το έκανα ποτέ. Είναι κάτι που δεν έχω ζήσει ποτέ οι Ολυμπιακοί Αγώνες, ήταν όνειρο για μένα να αγωνιστώ. Είδαμε τον Αντετοκούνμπο που έχει κατακτήσει τα πάντα, είναι Νο1 παίκτης στον κόσμο. Δεν θα μπορέσω να το ζήσω και είναι στενόχωρο για μένα.

Τα τελευταία έξι χρόνια αγωνίζομαι με τραυματισμό και στην Κίνα πήγα με πρησμένο πόδι. Δεν σημαίνει απόσυρση και θέλω να πιστεύω ότι του χρόνου θα είμαι στις επιλογές. Έχουμε μεγαλώσει μαζί με αυτά τα παιδιά, είμαστε παρέα και με πονάει.

Θέλω πραγματικά να πετύχει η Εθνική ομάδα, είναι πολλά τα χρόνια χωρίς μία διάκριση. Ευθύνομαι και εγώ φυσικά γιατί πιθανότατα δεν ήμουν αυτός που έπρεπε τα καλοκαίρια. Θέλω να πεύχει η Εθνική για τα παιδιά τα ίδια και τον κόσμο.

Για το θέμα του σημαιοφόρου: “Το αξίζει φυσικά ο Αντετοκούνμπο. Για όλο το background του που είναι τέτοιο αλλά και η υ΄σοτασή του αυτά που έχει περάσει και καταφέρει. Είναι ο Νο1 πρεσβευτής της Ελλάδας παγκόσμια.”

Για τον Βασίλη Σπανούλη και τις προπονητικές του ικανότητες αν και δεν έχουν συνεργαστεί. “Είναι πάρα πολύ καλός. Εγώ τη ποιότητα μπορώ να τη καταλάβω αν πάρει μία ομάδα ασύνδετη. Με το Περιστέρι ξεκίνησε 0-4, 0-5 και είδαμε τι έκανε. Έχει κάνει μαγικά μέσα σε 20 μέρες, έχει ταιριάξει Καλάθη Ουόκαπ μαζί με Γιάννη που όλοι είχαμε τους ενδοιασμούς μας και έχει καταφέρει να μεταλαμπαδεύσει την νοοτροπία του νικητή που έχει και μ’ αρέσει που είναι μια παρέα παλικαριών που μπαίνει στο γήπεδο και χαίρεται. Πάνε να παίξουν τα ρέστα τους στους Ολυμπιακούς Αγώνες.”

“Εκείνες τις μέρες μπορεί να με είχε πειράξει λίγο όχι το γεγονός αλλά η δήλωση γιατί θεώρησα ότι μπορούσε να αποφευχθεί. Έχουμε μεγαλώσει μαζί, θεωρώ ότι μετά το μπάσκετ θα συνεχίσουμε να μεγαλώνουμε μαζί. Είναι ένας πολύ μεγάλος παίκτης και αρχηγός. Οικογενειάρχης, ένας φίλος που έχω στην καρδιά μου. Όλα αυτά με τις ομάδες είναι κάτι πάρα πολύ μικρά στο δεσμό που έχουμε χτίσει όλα αυτά τα χρόνια.”

‘Τα βραβεία είναι κάτι όμορφο αλλά αυτό που μένει είναι η μεγάλη εικόνα. Και ο Παναθηναϊκός είναι πρωταθλητής Ευρώπης, κάτι πολύ ξεχωριστό.”

“Αυτό που βλέπει ο κόσμος στην τηλεόραση για δύο ώρες είναι η κορυφή του παγόβουνου. Υπάρχει ένας πολύς μεγάλος κύκλος και ο κόσμος βλέπει το τελευταίο.

Έκανα ένα μέτριο ημιτελικό με τη Φενέρ που τον κουβαλούσα από το τρίτο παιχνίδι με τη Μακάμπι και στο πέμπτο ματς, δεν πήγαινε άλλο. Πίστευα ότι είχαμε πολύ καλές πιθανότητες με τη Ρεάλ αν τη βρούμε στον τελικό γιατί έχουμε ικανούς παίκτες που ταιριάζουν με τους δικούς τους, όπως φάνηκε και στη Μαδρίτη. Ήταν η ώρα όλων μας Από το ζέσταμα ένιωθα πάρα πολύ καλά και καταφέραμε να κερδίσουμε το μεγαθήριο.”

“Δεν έκανε δεύτερες σκέψεις όταν είδα τη ζώνη της Ρεάλ, ήταν και ο Αταμάν έτοιμος. Εκεί που κατάλαβα ότι δεν έχουνε ελπίδα να κερδίσουν ήταν ένα τρίποντο του Ντίνου. Άρχισα να το πιστεύω, δεν ήξερα πως να αντιδράσω. Ο κόσμος ήταν εκεί από την αρχή μέχρι το τέλος, έβραζε το γήπεδο από το ζέσταμα. Όταν έφυγε 14 πόντους η Ρεάλ, ο παλμός του κόσμου ήταν εκεί και το πίστευε μαζί μας. Υπήρχε μία σιγουριά ότι μπορούμε να το κάνουμε.

Τη Ρεάλ σε μια σειρά 5 αγώνες δύσκολα την καταβάλεις, σε ένα παιχνίδι όλα γίνονται. Στο 0-1 με τη Μακάμπι έλεγα ότι μπορούμε να το πάρουμε. Ο πρόεδρος το ίδιο, μας είπε ότι είναι μία πρόκληση και οι μόνοι που μπορούσαμε να το κάνουμε είμαστε εμείς.”

“Αυτό που έχει κάνει ο Αταμάν είναι ότι μπορούμε να ακολουθήσομε το ρυθμό όπου κι αν πάει το παιχνίδι. Είτε να κερδίσουμε μία ομάδα όπως τη Μακάμπι με το δικό της παιχνίδι είτε τον ημιτελικό με τη Φενέρ. Και γι΄ αυτό αξίζουν συγχαρητήρια σε όλο το staff.”

“Ο Ομπράντοβτς μου είπε ότι είμαστε καλύτερη ομάδα και μπορούμε να το κάνουμε. Μου είπε να παίξω το μπάσκετ μου, να ηρεμήσω και πως ξέρω τι πρέπει να κάνω. Έχει χτίσει πολύ μεγάλο μέρος της αξίας και της ικανότητας που έχω. Μου έδειξε ο Ζοτς το δρόμο του πως να δουλεύω και τι σημαίνει να αγαπάς αυτό που κάνεις.”

“Το βασικότερο για μένα με τους προπονητές είναι να μπορείς να συνυπάρξεις. Από όλους έχω πάρει πράγματα. Το σημαντικότερο είναι να υπάρχει ειλικρινής σχέση. Δεν έχω τόσο πολύ θέμα με την προπονητική ικανότητα.”

“Ο Αταμάν έχει το δικό του στυλ προπόνησης, προετοιμασίας, επαγρύπνησης. Έχω μία εξαιρετική σχέση. Σεβασμός, εμπιστοσύνη, Ο ένας έδινε κουράγιο στον αλλο. Είναι λόγος που ήρθα στον Παναθηναϊκό γιατί διαλέγω όσο μπορώ προπονητές.”

“Ο Παναθηναϊκός έχει μπει στο σωστό δρόμο.

Σχετικά άρθρα