Το ΝΒΑ έχει αναδείξει κατά καιρούς τεράστιους παίκτες, οι οποίοι έχουν αφήσει ανεξίτηλη τη σφραγίδα τους. Σε αυτούς ανήκει δικαιωματικά και ο Τζούλιους Έρβινγκ!

Ο γνωστός σε όλους μας ως «Dr. J» γεννήθηκε στις 22/2/1950 και ο θρύλος του παραμένει ακόμα ζωντανός, με τους φανατικούς θαυμαστές του να φέρνουν συνεχώς στη μνήμη τους τα μαγικά πράγματα που έκανε όταν έπαιζε ακόμα. Με ύψος 2.01μ. και άνοιγμα χεριών 2.18μ., ο Έρβινγκ αποτελεί παίκτη-σταθμό στην ιστορία της λίγκας, καθώς όταν το 1976 μεταπήδησε από το ΑΒΑ στο ΝΒΑ, έφερε καινούργια πράγματα και καθήλωσε τους πάντες με τις θεαματικές στιγμές που πρόσφερε απλόχερα.

Ο… εφευρέτης του «slam dunk»

Χαρακτηριστικότερο όλων είναι το “slam dunk”. Πριν από την εμφάνισή του, τα καρφώματα ήταν… προνόμιο των ψηλών, όμως ο παλαίμαχος φόργουορντ άλλαξε το… ρου της ιστορίας. Με τις απίστευτές του εμπνεύσεις, έκανε τον κόσμο να αλλάξει ρώτα και να βάλει σε πρώτο πλάνο το κάρφωμα. Αυτό αποτέλεσε και τη ναυαρχίδα για τη μετέπειτα εμφάνιση των μεγάλων “dunkers”.

Έγινε ο πρώτος, που έστω και σε All Star Game πάτησε στη βολή και… κρεμάστηκε στη στεφάνι, νικώντας τον Τζορτζ Γκέρβιν (1976), ενώ πέραν από όλα το θέαμα είχε και ουσία, καθώς αποτελεί έναν από τους καλύτερους σκόρερ όλων των εποχών, όσον αφορά τουλάχιστον το επαγγελματικό μπάσκετ.

“Ο σεβασμός είναι πολύ σημαντικότερος και σπουδαιότερος από τη διασημότητα” συνήθιζε να λέει, καθώς καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του είχε το κεφάλι χαμηλά και δεν συνήθιζε να… πουλάει “σταριλίκι”.

Me 30.026 πόντους σε ΝΒΑ και ΑΒΑ παραμένει μέχρι και σήμερα έκτος σκόρερ στην ιστορία του επαγγελματικού μπάσκετ, ενώ συν τοις άλλοις έχει αμέτρητες ακόμα διακρίσεις. Το 1993 μπήκε δικαιωματικά στο γκρουπ των… αθανάτων, καθώς το όνομά του συμπεριλήφθηκε στο Hall of Fame, ενώ έναν χρόνο αργότερα το περιοδικό “Sports Illustrated” τον τοποθέτησε μεταξύ των 40 κορυφαίων αθλητών της ιστορίας!

Η καριέρα του κράτησε 18 χρόνια και είχε λίγους και… ποιοτικούς σταθμούς. Συνολικά αγωνίστηκε μόλις σε τρεις ομάδες: Virginia Squires, New York Nets, Philadelphia 76ers, με τις δύο τελευταίες του να έχουν αποσύρει προς τιμήν του τις φανέλες με τους αριθμούς 32 και 6, αντίστοιχα.

Σε πέντε σεζόν στο ABA σάρωσε τα πάντα στο πέρασμά του, κατακτώντας δύο πρωταθλήματα, τρεις τίτλους του MVP της χρονιάς και ισάριθμες του πρώτου σκόρερ της λίγκας. Έτσι, ήρθε αναπόφευκτα η μεταπήδησή του στο ΝΒΑ, όπου έμελλε να αλλάξει τα δεδομένα.

Η μετακόμιση στους Σίξερς και στο NBA

Τη σεζόν 1976-1977 οι Νετς πέρασαν το… κατώφλι της κορυφαίας επαγγελματικής λίγκας του πλανήτη και μετά από κόντρα με τους Νικς, που τους ανάγκασε να προτείνουν μείωση αποδοχών στον Έρβινγκ, ήρθε το… διαζύγιο, από το οποίο έσπευσαν να επωφεληθούν οι Σίξερς.

Η ομάδα της Φιλαντέλφια καραδοκούσε και τελικά έκανε δικό της τον πιο προικισμένο forward εκείνης της εποχής, πληρώνοντας τρία εκατομμύρια δολάρια στα “δίχτυα” και άλλα τόσα ετησίως στον “Dr. J”. Σύνολο έξι, λοιπόν, όπως ακριβώς και ο νέος αριθμός της φανέλας του.

O «Dr. J» κόντρα στους Λέικερς

Το ταξίδι στο όνειρο είχε ήδη ξεκινήσει για τον Julius Erving, που απέκτησε τεράστια φήμη, πρωταγωνιστώντας σε διαφημιστικά spot, ενώ πρωταγωνίστησε ακόμη και σε… ταινία! Ο κόσμος τον σταματούσε όπου τον έβρισκε για αυτόγραφο, κι αυτό δεν γινόταν μόνο στην Φιλαντέλφια, αλλά και στις περισσότερες πόλεις όπου αγωνιζόταν…

Η πρώτη του κιόλας σεζόν ήταν ονειρεμένη, καθώς κατάφερε να βάλει το “εγώ” του κάτω από το “εμείς”, οδηγώντας την ομάδα του στους τελικούς του ΝΒΑ! Μάλιστα, οι 76ers ξεκίνησαν τη σειρά με τους Μπλέιζερς εντυπωσιακά, παίρνοντας… κεφάλι με 2-0. Ωστόσο, το συγκρότημα του Πόρτλαντ δεν πτοήθηκε και με τέσσερις σερί νίκες κατέκτησε το δαχτυλίδι.

Η επόμενη διετία δεν ήταν τόσο καλή για την ομάδα του, μέχρι που προστέθηκαν σε αυτή οι Μορίς Τσικς, Άντριου Τόνεϊ και Μπόμπι Τζόουνς, ανεβάζοντας το επίπεδό της. Παράλληλα, το 1979 έκανε την εμφάνισή του ο Λάρι Μπερντ, κάνοντας και πάλι… δυναστεία τους Μπόστον Σέλτικς κι έτσι γεννήθηκε μια μεγάλη κόντρα!

Εκείνη τη χρονιά, ο Έρβινγκ… ψάρωσε τον Μπερντ και οι Σίξερς νίκησαν τους “Κέλτες” στους τελικούς της Ανατολής και διεκδίκησαν το πρωτάθλημα απέναντι στους Λος Άντζελες Λέικερς του Μάτζικ Τζόνσον και του… showtime. Το αποτέλεσμα; Μία ακόμη απώλεια του δαχτυλιδιού.

Η κόντρα με τον Bird και το… 4-5-4!

Δύο χρόνια αργότερα είχαμε πάλι παρόμοιο σκηνικό, με τους Lakers να κατακτούν και πάλι το δαχτυλίδι. Ήταν εμφανές πως οι Sixers ήταν ένα… κλικ πιο κάτω και γι’ αυτό το καλοκαίρι του 1982 φρόντισαν να αλλάξουν τις ισορροπίες, αποκτώντας τον Μόουζες Μαλόουν.

Ο πρώην σέντερ των Χιούστον Ρόκετς μίλησε για “4-4-4”, με τον Έρβινγκ να το… μεταφράζει ως τέσσερις νίκες που χρειάζονται στους τελικούς για να έρθει ο τίτλος στην Φιλαντέλφια. Ωστόσο, ο Μόουζες εννοούσε το… απόλυτο sweep σε όλες τις σειρές των πλέι οφ.

Τελικά ήρθε το “4-5-4”, με τους Sixers να χάνουν μόνο ένα παιχνίδι από τους Μπακς και να “σκουπίζουν” στον τελικό τους… κακούς τους δαίμονες, Λέικερς. Το πολυπόθητο δαχτυλίδι του πρωταθλητή στο NBA, είχε έρθει για τον “Dr. J”, που μπορεί να μην ήταν MVP των τελικών, λόγω του… Μαλόουν, όμως έβαλε τη σφραγίδα του στην επιστροφή της ομάδας στους τίτλους.

Ακόμα και ο Μάτζικ Τζόνσον υποκλίθηκε, βλέποντας το πάθος του Έρβινγκ να φτάσει στο δαχτυλίδι, ενώ όπως έχει εξομολογηθεί, μικρός έβλεπε τον “Doctor” και προσπαθούσε μαζί με τους φίλους του να μιμηθεί τις κινήσεις του.

Από εκεί και πέρα, η καριέρα του δεν είχε κάποιο δαχτυλίδι, όμως πρόσφερε κάποιες ακόμη μαγικές στιγμές, αλλά και μια… μελανή σελίδα στην ιστορία του ΝΒΑ. Αυτή δεν ήταν άλλη από τον… άγριο καβγά του με τον Λάρι Μπερντ στις 5 Νοεμβρίου 1984, που σημάδεψε μια ολόκληρη εποχή.

Το 1987, ο “Dr. J” αποφάσισε να κρεμάσει την φανέλα του και να αποσυρθεί από την ενεργό δράση, χωρίς να σταματήσει σχεδόν ποτέ να βρίσκεται κοντά στο μπάσκετ που τόσο αγαπάει. Εξάλλου, εδώ και λίγο καιρό έχει επιστρέψει στους αγαπημένους του Σίξερς, βοηθώντας τους από συμβουλευτικό πόστο, μιας και στα 63 του, είναι λίγο… δύσκολο να πατήσει παρκέ.

Το παλμαρέ του

Ο Τζούλιους Έρβινγκ δεν κέρδισε αντίστοιχα πρωταθλήματα με τους Λάρι Μπερντ και Μάτζικ Τζόνσον, όμως αναδείχθηκε νικητής στις καρδιές των φανατικών του παγκοσμίου μπάσκετ. Ας δούμε τα προσωπικά του επιτεύγματα…

• Πρωτάθλημα ΝΒΑ το 1983 με την φανέλα των Philadelphia 76ers.
• Δύο πρωταθλήματα (1974, 1976) ΑΒΑ ως παίκτης των Νιου Γιορκ Νετς (τωρινοί Μπρούκλιν Νετς).
• MVP της σεζόν στο ΝΒΑ (1981).
• Τρεις φορές (1973, 1974, 1976) πρώτος σκόρερ στο ΑΒΑ.
• Τρεις φορές (1974, 1975, 1976) πολυτιμότερος παίκτης της χρονιάς στο ΑΒΑ.
• Έντεκα παρουσίες σε All Star Game του ΝΒΑ (1977-1987), όσα χρόνια δηλαδή αγωνίστηκε και στη λίγκα.
• Δύο φορές MVP σε All Star Game του ΝΒΑ (1977, 1983).
• Πέντε φορές μέλος της καλύτερης πεντάδας του ΝΒΑ (1977, 1980, 1981, 1982, 1983).
• Νικητής στο διαγωνισμό καρφωμάτων του All Star Game του ΑΒΑ (1976).
• Βραβείο J. Walter Kennedy (1983), που πέραν του μπασκετικού κομματιού, δίνεται από το ΝΒΑ σε άτομα με προσφορά στον ευρύτερο τομέα της κοινωνίας.

Σχετικά άρθρα