Το να εκλέγεσαι μέλος στο νέο διοικητικό σχήμα είναι σημαντικό επίτευγμα, όμως δεν αρκεί μόνο να το λες ότι άφησες το παλιό σου επάγγελμα που σε καταξίωσε στο χώρο, αλλά και να το κάνεις. Ή τουλάχιστον, να μην κινείς τα νήματα… υπόγεια.
Δυστυχώς, τα κακά χούγια δεν κόβονται. Όταν η… βρωμιά έχει διαπεράσει τη σάρκα σου, όσα σαπούνια και να βάλεις δεν καθαρίζεις. Το φοβερό της υπόθεσης είναι ότι ο ίδιος άνθρωπος που εξασκεί μέσω άλλων «βιτρινών» το παλιό του επάγγελμα, προσπαθεί να διαλύσει τον κλάδο του με τις αποφάσεις που παίρνει γιατί πολύ απλά δεν μπορεί να δεχτεί ότι κάποτε κάποιοι του «έσπασαν» το μονοπώλιο και τον άφησαν να παρακμάζει μόνο στο παρασκήνιο.
ΥΓ: Δεν θα σχολιάσουμε προς το παρόν τη σκανδαλώδη απόφαση που μεθόδευσε για να ξεπληρώσει ένα από τα παλιά… γραμμάτια που είχε αφήσει απλήρωτο. Και να ‘ταν το πρώτο ή το τελευταίο. Προς το παρόν αλλοίωσε ένα πρωτάθλημα και συνεχίζει ακάθεκτος.