Ο Άλεξ Άκερ σε επικοινωνία που είχαμε μαζί του δεν αρνήθηκε να μας μιλήσει για την καθημερινότητα του, αλλά και για το «αμερικάνικο όνειρο», το οποίο ενδεχομένως δεν έζησε όσο θα μπορούσε… Άλλωστε, δεν είναι ψέμα να πούμε πως ο ποιοτικός Αμερικανός σκόρερ και άλλοτε παίκτης του Ολυμπιακού, που πλέον αποσύρθηκε από την ενεργό δράση σε ηλικία 36 ετών, είχε όλα τα φόντα να καθιερωθεί στο ΝΒΑ, εφόσον το «κυνηγούσε» περισσότερο.
– Πώς ήταν τα πράγματα στην Ιταλία και στην Αβελίνο;
«Το να παίζω για την Αβελίνο ήταν πολύ ευχάριστο και διασκεδαστικό χάρη στους συμπαίκτες μου, στους προπονητές μου και κυρίως χάρη στους οπαδούς μας. Μπορώ ειλικρινά να πω ότι η ομάδα για μένα ήταν το δεύτερο μου σπίτι στην Ιταλία, μετά το πετυχημένο πέρασμα μου από την Καντού. Έχω μόνο σπουδαίες αναμνήσεις από την Αβελίνο καθώς κερδίσαμε πολλά παιχνίδια και διανύσαμε με το κλαμπ την καλύτερη πορεία της ιστορίας του».
– Τι θυμάσαι από την θητεία σου στον Ολυμπιακό;
«Ο Ολυμπιακός ήταν η… κορυφή του παγόβουνου για μένα! Ήταν η πρώτη μου χρονιά στην Ευρώπη και ο Ολυμπιακός άρπαξε την ευκαιρία να με υπογράψει για να υπερασπίζομαι τα χρώματα του. Τους χρωστάω πάρα πολλά και τους σέβομαι πάρα πολύ. Έκανα τα πρώτα μου βήματα μακριά από το σπίτι μου για να γίνω ο άντρας που είμαι σήμερα και πιστεύω πως ο Ολυμπιακός είχε τεράστια επίδραση σε αυτό».
Διαμαντίδης για την τάπα στον Άκερ: «Απλώς έτυχε να βρεθώ εγώ κοντά, αυτά είναι μέσα στο παιχνίδι»
– Ποια είναι η γνώμη σου για τον Πίνι Γκέρσον;
«Ο Πίνι Γκέρσον ήταν ένας καλός άνθρωπος. Ήξερε πολύ καλά το αντικείμενο και οι παίκτες απολάμβαναν να αγωνίζονται για αυτόν, αφού πάντα κάλυπτε τα… νώτα τους. Ήταν ένας εκπληκτικός χρόνος να παίζω για τον Ολυμπιακό υπό τις οδηγίες του, όπως και του υπόλοιπου σταφ. Ήταν όλοι ξεχωριστοί ένας προς ένας στο είδος τους».
– Ποιες είναι οι αναμνήσεις σου από τους Έλληνες φιλάθλους;
«Θα μου μείνουν αξέχαστες οι αναμνήσεις που μοιραστήκαμε με τους φίλους του Ολυμπιακού…. Μάλιστα, οι οπαδοί του Ολυμπιακού μέχρι και σήμερα με χαιρετούν και μου δίνουν συγχαρητήρια για τις επιτυχίες μου! Παίξαμε ορισμένα σπουδαία ματς, κερδίσαμε κάποια, ενώ χάσαμε ορισμένα άλλα… Οι «ερυθρόλευκοι» είναι ένα κλαμπ με το οποίο θα ήθελα πάρα πολύ να κατακτήσω ένα πρωτάθλημα. Γενικότερα πάντως, κάναμε μια καλή χρονιά τότε, φτάσαμε στους «8» της Ευρωλίγκα και σχεδόν… κατακτήσαμε το ελληνικό πρωτάθλημα».
– Κεφάλαιο ΝΒΑ… Θα έλεγε κανείς πως δεν το κυνήγησες όσο θα μπορούσες, δεδομένου του πλούσιου ταλέντου σου. Θεωρείς ότι ήταν θέμα συγκυριών;
«To NBA ήταν κάτι που απόλαυσα. Μου αρέσει πολύ η ατμόσφαιρα που κυριαρχεί εκεί, οι φανς και ο ανταγωνισμός. Δεν έχω καμία απογοήτευση για την επιτυχία μου, η οποία μου έφερε μια υπέροχη οικογένειά και μου έδωσε την ευκαιρία να συνδεθώ με ορισμένους καταπληκτικούς οπαδούς στην Ευρώπη. Εννοείται πως θα ήθελα να αγωνιστώ περισσότερο στο ΝΒΑ, αλλά δεν είμαι σε καμία περίπτωση λυπημένος για την καριέρα μου και την πρόοδο που έχω κάνει. Το αμερικάνικο όνειρο κράτησε λίγο γιατί ήταν υπέροχο συναίσθημα το να αγωνίζομαι στην Ευρώπη και πραγματικά ένιωθα πολύ καλά με αυτή την απόφαση μου. Εξάλλου τα λεφτά ήταν πολύ καλά και όλα τα μέλη των κλαμπ στα οποία αγωνίστηκα μου φέρθηκαν σαν να ήμουν… βασιλιάς».