Ο Παναθηναϊκός πήρε μια νίκη που ξεπερνά το τελικό 92-85 απέναντι στη Ζαλγκίρις, καθώς ήρθε μέσα από καθαρές αγωνιστικές αποφάσεις και ουσιαστική αλλαγή προσέγγισης μέσα στο ίδιο το παιχνίδι.

Γράφει ο Παναγιώτης Ασπρούδης*

Σε μια από τις πιο απαιτητικές έδρες της Euroleague, οι «πράσινοι» έδειξαν χαρακτήρα, ψυχραιμία και μπασκετική ωριμότητα. Για περίπου 25 λεπτά, η εικόνα δεν ήταν καλή. Τα προβλήματα στο αμυντικό ριμπάουντ, οι καθυστερημένες βοήθειες στο pick-and-roll και τα κακά close-outs έδωσαν στη Ζαλγκίρις ρυθμό και αυτοπεποίθηση. Το -14 στα μέσα της τρίτης περιόδου (56-42) αποτύπωνε απόλυτα την αγωνιστική πραγματικότητα εκείνου του διαστήματος.

Από εκείνο το σημείο και μετά, όμως, ο Παναθηναϊκός άλλαξε τον τρόπο που προσέγγισε το παιχνίδι. Η πίεση στην μπάλα έγινε πιο επιθετική, οι περιστροφές στην αδύνατη πλευρά πιο έγκαιρες και το transition των γηπεδούχων περιορίστηκε αισθητά. Η άμυνα άρχισε να λειτουργεί με κανόνες και αυτό έδωσε τη βάση για να αλλάξει η ροή του αγώνα.

Επιθετικά, η ευστοχία από τα 6,75μ. δεν ήταν προϊόν βιασύνης, αλλά αποτέλεσμα σωστού spacing και καλών αποφάσεων. Ο Τι Τζέι Σορτς λειτούργησε ως ρυθμιστής, διάβασε τις άμυνες και βρήκε ελεύθερους σουτέρ, καλύπτοντας ιδανικά το κενό του Σλούκα. Οι ασίστ του αντικατοπτρίζουν τον έλεγχο και όχι απλώς τη δημιουργία.

Ο Τζέντι Όσμαν ήταν ο παίκτης που άλλαξε τη δυναμική του αγώνα. Με υπομονή, σωστή επιλογή σουτ και εξαιρετική κίνηση χωρίς την μπάλα, τιμώρησε κάθε βοήθεια της άμυνας της Ζαλγκίρις. Παράλληλα, ο Κέντρικ Ναν εκμεταλλεύτηκε το πλεονέκτημα που δημιουργήθηκε στο spacing, επιτέθηκε στα close-outs και πήρε καθαρές αποφάσεις στα κρίσιμα σημεία.

Σημαντική ήταν και η συνεισφορά της frontline. Ο Γιούρτσεβεν έδωσε λύσεις όταν η επίθεση «κόλλησε», ενώ ο Φαρίντ πρόσφερε ενέργεια, ριμπάουντ και προστασία του ζωγραφιστού, επιτρέποντας στους περιφερειακούς να ανεβάσουν την ένταση στην άμυνα.
Αυτή η νίκη δείχνει μια ομάδα που αρχίζει να διαμορφώνει ξεκάθαρη αγωνιστική ταυτότητα: άμυνα που δημιουργεί επίθεση, υπομονή στο μισό γήπεδο και σωστό decision making όταν το παιχνίδι κρίνεται. Στο Κάουνας, ο Παναθηναϊκός κέρδισε γιατί προσαρμόστηκε.

* Ο Παναγιώτης Ασπρούδης είναι προπονητής καλαθοσφαίρισης, με παραστάσεις από Α1 και Α2 ως πρώτος και βοηθός προπονητής. Είναι υπεύθυνος των ακαδημιών του ΒΑΟ Άρτας και αρθρογραφεί για την Euroleague και το ελληνικό μπάσκετ με έμφαση στην αγωνιστική ανάλυση.

Σχετικά άρθρα