Αγωνιστής, ηγέτης, μοναδικός σουτέρ και σκόρερ. Οι συγκεκριμένες λέξεις ταιριάζουν «γάντι» στον Σαρούνας Μαρτσουλιόνις.

Κατ’ αρχάς, με μοναδική εξαίρεση τα τρία τελευταία χρόνια της καριέρας του (1994-1997), ο «πατέρας» του Eurostep έμεινε αφοσιωμένος στις δύο μεγάλες του αγάπες (Λιέτουβος Ρίτας και Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς). Δεν αποποιήθηκε ποτέ των ευθυνών του εντός παρκέ, όντας πάντα πρόθυμος και έτοιμος να βοηθήσει την εκάστοτε ομάδα του.

Όσο για την εκτελεστική του δεινότητα, τα λόγια χάνουν την αξία τους. Ο αριστερόχειρας Λιθουανός είχε το θείο χάρισμα να ματώνει το διχτάκι όποτε και όπως ήθελε. Αν τώρα κάποιος συνδυάσει όλα τα παραπάνω, φτάνει με ασφάλεια στο συμπέρασμα πως ο Σάρας ήταν ένας από τους μεγαλύτερους αστέρες του παγκόσμιου μπάσκετ. Παρ’ όλο που η τροπαιοθήκη του -σε διασυλλογικό επίπεδο- είναι άδεια, αυτό δεν τον εμπόδισε να αφήσει το στίγμα του τόσο στην Ευρώπη όσο και στο ΝΒΑ.

Επιπλέον, ο θρύλος των Ουόριορς (και μέλος της αυθεντικής Dream Team το 1992), Κρις Μάλιν, αναφερόμενος στο επιθετικό ταλέντο του Λιθουανού, είχε δηλώσει τα εξής: «Κανένας δεν ήθελε να μαρκάρει τον Σαρούνας. Αν επιχειρούσες να τον μαρκάρεις, θα σε “πλήγωνε” με την επίθεσή του. Θυμάμαι πως σε ένα παιχνίδι (κόντρα στους Μπουλς) βρισκόμουν στο κέντρο του γηπέδου και είχα δίπλα μου τους Πίπεν και Τζόρνταν. Διαφωνούσαν για το ποιος θα μάρκαρε τον Σαρούνας, με τον Μάικλ να λέει “δεν τον μαρκάρω”. Αν προσπαθούσες να αμυνθείς απέναντί του, θα σε ισοπέδωνε».

Σχετικά άρθρα