Η σεζόν 1996-1997 έχει μείνει στην ιστορία ως η πιο πετυχημένη στην ιστορία του μπασκετικού Ολυμπιακού, ξεκινώντας… από την κόλαση και καταλήγοντας στον παράδεισο του τριπλ κράουν, με τον Ντέιβιντ Ρίβερς να αποτελεί τον MVP της χρονιάς και κατ’ επέκταση τον πρωταγωνιστή του καλοκαιριού που ακολούθησε χωρίς happy end για τους Πειραιώτες.
Ο άλλοτε παρτενέρ του Μάτζικ Τζόνσον στους Λος Άντζελες Λέικερς, που το 1986 γλίτωσε τη ζωή του από θαύμα έπειτα από τροχαίο, τη σεζόν 1994-1995 έβγαλε μάτια στη Γαλλία με την Αντίμπ και ο Γιάννης Ιωαννίδης τον έφερε στον Ολυμπιακό.
Ωστόσο, με το άναρχο στυλ παιχνιδιού του δεν έκανε τη διαφορά και ο Ντούσαν Ίβκοβιτς το καλοκαίρι του ’96 ήθελε να τον… ξεφορτωθεί για να φέρει τον αγαπημένο του Μπάιρον Ντίνκινς από τον Πανιώνιο. Όμως το συμβόλαιο του Ρίβερς ήταν διετές και δεν γινόταν να τερματιστεί.
Έτσι τον κράτησε, ο πλέι μέικερ του Ολυμπιακού πήρε το «σκαλπ» του επίδοξου διαδόχου του στους προημιτελικούς με τον Παναθηναϊκό, αλλά και του Σάσα Τζόρτζεβιτς (πριν από το φάιναλ φορ ακουγόταν έντονα για τους «ερυθρόλευκους») με τις μετοχές του να φτάνουν στο ταβάνι.
Το «πάντρεμά» του με δεύτερο πλέι μέικερ (Τόμιτς ή Μπακατσιάς κάθε φορά) απ’ τη δεύτερη φάση της Ευρωλίγκας και μετά είχαν απελευθερώσει τον αποκαλούμενο ως «streetballer» και φυσικά στόχος ήταν να ανανεώσει και να αποτελεί ένα ονειρεμένο δίδυμο ξένων με τον Αρτούρας Καρνισόβας που συμφώνησε μετά τον τελικό της Ρώμης.
Ωστόσο, η υπόθεσή του ήταν κάθε άλλο παρά εύκολη. Το συμβόλαιο του μισθού εκατομμυρίου που μόλις είχε ολοκληρωθεί δεν θα είχε καμία σχέση με το επόμενο που θα υπέγραφε. Αυτό το γνώριζαν στο λιμάνι, όμως ο ατζέντης του, Τομ ΜακΛάφλιν, δεν ήταν τόσο συνεργάσιμος και ζητούσε εξωπραγματικά ποσά (2,5 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο!).
Ο τότε μάνατζερ της ομάδας, Τάκης Λιβιεράτος, είχε απευθείας επαφή με τον πυραυλοκίνητο παίκτη επισημαίνοντας του: «πρόσεχε τον εκπρόσωπό σου γιατί θα σε καταστρέψει». Φήμες της εποχής ανέφεραν ότι ο ΜακΛάφλιν έκανε… πόλεμο νεύρων στις διαπραγματεύσεις στους διοικούντες την ΚΑΕ, αναγκάζοντας τον Σωκράτη Κόκκαλη, να πετάξει το κινητό του τηλέφωνο στη θάλασσα από τα νεύρα του, παρουσία του επίσης εξοργισμένου με τον Αμερικανό μάνατζερ, Γιώργου Σαλονίκη.
Όλες οι προσπάθειες της ΚΑΕ για ανανέωση της παρουσίας του για τρίτο χρόνο στον Πειραιά έπεσαν στο κενό, με την υπογραφή του να καταλήγει τελικά στην Τίμσιστεμ Μπολόνια και τον Ίβκοβιτς να μένει στα…κρύα του λουτρού, χάνοντας τον «εγκέφαλο» της ανεπανάληπτης σεζόν που είχε προηγηθεί.
Παρόλα αυτά ο Ντούντα δεν έκατσε με σταυρωμένα τα χέρια. Αρχικά, σκέφτηκε έντονα το «ξανθό σκυλί», Γιούρι Ζντοβτς, όμως τελικά κατέληξε στον εκπληκτικά προικισμένο με προσόντα α λα Ρίβερς, Έλμερ Μπένετ, όμως η ατυχία του χτύπησε την πόρτα και στην προετοιμασία όπου έκανε φοβερές εμφανίσεις, τον είδε να χτυπάει σοβαρά στην προπονητή σε σύγκρουση με τον Καρνισόβας και αναγκάστηκε με φέρει τον Μάικλ Χόκινς.
Ο Αμερικανός γκαρντ δεν ήταν σε καμία περίπτωση ανάλογης αξίας με τον προκάτοχό του και σε συνδυασμό με το μπαράζ τραυματισμών πήγε στράφι το εντυπωσιακό αήττητο ξεκίνημα στην Ευρωλίγκα και ήρθε ο αποκλεισμός από την Παρτιζάν που πήρε εκδίκηση για την περασμένη χρονιά. Στην Ελλάδα δεν κατακτήθηκε κανένας τίτλος, με τον ΠΑΟΚ, μάλιστα, να αφήνει τον Ολυμπιακό εκτός τελικών της Α1 χάρη στο περιβόητο τρίποντο του Πέτζα Στογιάκοβιτς.
*Για την ιστορία, ο Μπένετ έγινε καλά μετά από μερικούς μήνες και έκανε σπουδαία πορεία στο ισπανικό μπάσκετ με την Ταουγκρές και όχι μόνο…
*Αξίζει να υπενθυμίσουμε πως το καλοκαίρι του 2000 ο Ρίβερς φόρεσε ξανά την κόκκινη φανέλα προερχόμενος από το τουρκικό πρωτάθλημα και την Τόφας Προύσα, όμως σε ηλικία 36 ετών δεν ήταν ο ίδιος και δεν μπόρεσε να δικαιώσει τον Ηλία Ζούρο.