Ο Μίσκο Ραζνάτοβιτς μίλησε για τις μεταγραφές του Σπανούλη σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό, την σχέση του με το «πράσινους» αλλά και για το τί έγινε πέρσι με τον Ράντονιτς.
Αποσπάσματα από τα όσα ανέφερε στο «Sportal» ο γνωστός ατζέντης:
-Όταν ξεκινήσατε να δουλεύεται μαζί του, περιμένατε πως θα καταλήξετε σε μια τελετή απόσυρσης της φανέλας του;
«Όχι. Ούτε καν. Αν θέλω να είμαι ειλικρινής, κανείς δεν περιμένει μια τέτοια καριέρα. Έχω την ελευθερία να πω πως αυτή είναι η σπουδαιότερη ευρωπαϊκή καριέρα όλων των εποχών. Πάντα λέω πως κάνεις δουλειές και ό,τι και να κάνεις έχεις εμπόδια. Τίποτα δεν δουλεύει. Κάποιες φορές όμως, ό,τι εύχεσαι να συμβεί, συμβαίνει. Ήταν με εκείνον. Μερικούς μήνες αφότου αρχίσαμε τη δουλειά, επιλέχθηκε στο Νταφτ. Κανείς δεν περίμενε αυτό. Μετά ήταν ένα μεγάλο καλοκαίρι που έπρεπε να αποφασίσουμε πού θα πάει. Και οι δύο μεγάλες ομάδες της Αθήνας ενδιαφέρθηκαν.
Τότε ο Παναθηναϊκός ήταν πολύ καλύτερη ομάδα, όμως ο ανταγωνισμός ήταν δύσκολος στα γκαρντ. Ήμουν ενάντια. Μετά όμως μίλησα με τον Ζέλικο και μου εξήγησε πώς θα τον χρησιμοποιήσει και θα παίξει με τρία γκαρντ, που ήταν επαναστατικό. Τον εμπιστεύτηκα γιατί σύμφωνα με την εμπειρία μου, ο Ζέλικο είναι σπουδαίος και ό,τι λέει το κάνει. Είπα στον Μπίλι «το παίρνω πάνω μου, πάμε στον Παναθηναϊκό». Υπέγραψε και ήταν εξαιρετική κίνηση.
Μετά πήγε στο ΝΒΑ. Εκεί, μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο περιμέναμε πως θα είναι Ολ Σταρ από την πρώτη χρονιά, γιατί διέλυσε τον Κρις Πολ. Υπάρχει και τώρα, όμως τότε, ακόμα περισσότερο, οι Ευρωπαίοι ήταν δεύτερης κατηγορίας για τους Αμερικανούς. Δεν δούλεψε. Ο Μπίλι δεν είναι κάποιος που έχει υπομονή στον πάγκο. Ακόμα και στα μέσα της σεζόν έλεγε πως πρέπει να γυρίσει. Οι ομάδες του ΝΒΑ έβαλαν εμπόδια σε αυτό και πήρε χρόνο. Το καλοκαίρι ήταν πραγματικά δύσκολο. Μπορώ να πω πως από τα 20 χρόνια, εάν διαλέξω μια πρόταση, κάτι που ήταν το highlight, ήταν μια συζήτηση τότε. Με κάλεσε, παρότι δεν είχαμε φτιάξει την κατάσταση και μου είπε επί λέξη «αν με αγαπάς, σε παρακαλώ γλίτωσέ με από εδώ». Αυτό έβαλε πίεση σε εμένα, αλλά τα καταφέραμε.
Επέστρεψε στην Ευρώπη και ήταν η πιο σημαντική στιγμή της καριέρας του. Φυσικά ακόμα μετανιώνει που δεν έκανε κάτι μεγάλο στο ΝΒΑ, όμως από την άλλη έκανε κάτι απίθανο και σπουδαίο στην Ευρώπη, οπότε δεν πειράζει».
– Πριν πάμε στον προπονητή Βασίλη Σπανούλη, έχω μια ακόμα ερώτηση για τον παίκτη. Τι θυμάστε από τις πρώτες διαπραγματεύσεις με τον Ολυμπιακό;
«Ήταν πραγματικά δύσκολο. Η απόφαση να το κάνεις θέλει θάρρος. Δεν είναι όπως σήμερα. Σήμερα είναι και πάλι δύσκολο, αλλά δεν πλησιάζει καν το πώς ήταν το 2010. Περίμενα πως μόλις δείχναμε πως θέλουμε να πάμε στον Ολυμπιακό, θα γινόντουσαν όλα γρήγορα. Γιατί ήταν κάτι που πίστευα πως θα άλλαζε το ευρωπαϊκό μπάσκετ και είδαμε μετά το άλλαξε. Αλλά για κάποιο λόγο δεν ήταν τόσο γρήγοροι. Πήρε 5 ή 6 εβδομάδες ερχόμουν Πέμπτη πρωί και Πέμπτη βράδυ γυρνούσα πίσω στο Βελιγράδι. Στο τέλος βρήκαμε λύση και ο Μπίλι πήγε. Είναι μια σπουδαία στιγμή για το Ευρωπαϊκό μπάσκετ αλλά και η νούμερο 1 στιγμή της καριέρας μου ως ατζέντης. Ό,τι και να κάνω τα επόμενα χρόνια, δεν θα το αλλάξει αυτό. Θα μείνει για πάντα η νούμερ 1 στιγμή της καριέρας μου».
– Μιλήσατε για την κατάσταση με την Παρτίζαν, αλλά και για τις σχέσεις σας με τον Παναθηναϊκό και πως δεν μπορούσατε να πάτε πάνω από το σύνορο του Χίλτον. Πώς φτιάξατε αυτή την κατάσταση; Γιατί τώρα έχετε πολλούς παίκτες εκεί…
«Για να είμαι ειλικρινής μαζί σας δεν θυμάμαι πώς ακριβώς έγινε. Τα χρόνια πέρασαν. Χρειαζόντουσαν παίκτες, είχαν αλλάξει πρόσωπα στην ομάδα και η ατμόσφαιρα ήταν διαφορετική. Ο «πόλεμος» είχε τελειώσει και όλοι είχαν αποδεχθεί την κατάσταση. Και αρχίσαμε σιγά – σιγά να συνεργαζόμαστε ξανά. Αν θυμάμαι καλά ήταν Άντι Πάνκο. Ο Πάνκο είχε υπογράψει με τον Παναθηναϊκό».
– Και ήταν η πρώτη ανταλλαγή στην ιστορία της Euroleague.
«Νομίζω πως ήταν η πρώτη μου συμφωνία μετά το δράμα με τον Σπανούλη. Είναι λογικό. Περάσαν πολλά χρόνια και στο τέλος της ημέρας κατάλαβαν πως δεν έκανα κάποιο λάθος. Το ήξεραν και τότε, όμως ήταν ας πούμε επίπονο. Όπως ξέρετε είναι παράξενη κατάσταση. Πέρσι δεν είχα κανέναν παίκτη στον Ολυμπιακό για πρώτη φορά. Όμως έχουμε ακόμα πολύ καλές σχέσεις, φιλίες, όμως δεν είχα αυτό που χρειαζόντουσαν. Φέτος το ίδιο. Από τις 18 ομάδες της Euroleague έχω παίκτες σε 15-16 και φέτος ο Ολυμπιακός είναι από τις ομάδες στις οποίες δεν έχω κανέναν παίκτη. Από την άλλη βλέπετε τώρα στον Παναθηναϊκό πως είναι ο κόουτς και τρεις παίκτες. Πέρσι ήταν επίσης ο κόουτς. Είναι κομμάτι της δουλειάς του ατζέντη».
– Μιλήσατε για τον προπονητή που είχε ο Παναθηναϊκός (Ντέγιαν Ράντονιτς). Τι πήγε λάθος σε αυτή την κατάσταση πέρσι; Γιατί βεβαίως είναι καλός προπονητής…
«Κατά τη γνώμη μου οι άνθρωποι γύρω του. Δεν μιλάω για τον ιδιοκτήτη γιατί πέρσι δεν ενεπλάκη στα πράγματα. Ο μάνατζερ και ο ασίσταντ μάνατζερ δεν τον άφησαν να φτιάξει την ομάδα του. Για παράδειγμα, πίεζα πολύ έντονα για να υπογράψουν τον Πετρούσεφ. Γιατί ο Πετρούσεφ πραγματικά δεν ήθελε να επιστρέψει, λόγω της κατάστασης μεταξύ Παρτίζαν και Ερυθρού Αστέρα. Και οι δύο ομάδες τον ήθελαν σαν τρελές, αλλά ήθελε να απαλλαχθεί από αυτή την κατάσταση. Επιπλέον η τιμή του ήταν αστεία. Δεν θυμάμαι καλά αλλά νομίζω ήταν 350.000 ή κάτι τέτοιο. Εκείνοι όμως είπαν όχι και πήραν κάποιους άλλους. Στο τέλος της ημέρας η ομάδα που έφτιαξαν δεν μπορούσε να ακολουθήσει τον ιδιαίτερο τρόπο με τον οποίο παίζει ο Ράντονιτς. Ειλικρινά, όταν ξεκίνησε η σεζόν το ήξερα. Το μόνο ερωτηματικό ήταν ο χρόνος».
– Πόσο καιρό θα μείνει;
«Πόσο καιρό θα επιβιώσει εκεί. Τώρα κάποιοι άνθρωποι εδώ γελούν μαζί του, όμως δεν είναι σωστό αυτό. Είναι ο πιο πετυχημένος κόουτς στην ιστορία της Αδριατικής λίγκας. Ήταν πολύ επιτυχημένος με την Μπάγερν. Πέρσι πριν τον Παναθηναϊκό κέρδισε το Σέρβικο Κύπελλο και την ABΑ. Και ξέρεις ποιος ήταν απέναντί του; Ο καλύτερος προπονητής της Ευρώπης. Αν το κάνεις αυτό είσαι τουλάχιστον σωστός προπονητής. Εδώ όμως γελούν μαζί του και λένε πως έφεραν τον Μίκι Μάους. Που δεν είναι αληθινό. Όπως είπαμε, κάποιες φορές κάποια πράγματα δεν λειτουργούν».