Καλησπέρα σε όλους,

Πέρασα μια μαγική διετία αγωνιζόμενος για την ομάδα της Κύμης, δεν μπορώ να ξεχάσω τις στιγμές ανόδου που είχαμε, όταν κατακτήσαμε το πρωτάθλημα και ανεβήκαμε στην πρώτη κατηγορία. Ειδικότερα, αξέχαστη θα μου μείνει η πρώτη μέρα που ήρθα στην πόλη και το πως μας αγκάλιασε ο κόσμος, ο οποίος ήταν δίπλα μας συνέχεια, ταξιδεύοντας παντού μαζί μας για να μας στηρίξει σε κάθε ματς.

Παρόλο που ήταν μια άκρως επιτυχημένη διετία για μένα, κατά την διάρκεια της οποίας καταφέραμε να κρατήσουμε την ομάδα στην Α1, βγήκαμε οι Έλληνες μπροστά που ήμασταν μαζί στην Α2, δεθήκαμε με τον σύλλογο και με την πόλη, το επάγγελμα ωστόσο δεν παύει να είναι επάγγελμα και κάπως έτσι, λοιπόν, φέτος χωρίζουν οι δρόμοι μας μετά από μια άψογη συνεργασία.

Βέβαια, όλα έγιναν σε εξαιρετικό κλίμα, αφού παραμένουμε φίλοι από τον πρόεδρο μέχρι τον τελευταίο φίλαθλο της ομάδας. Επίσης, το πολύ όμορφο σε αυτή την κατάσταση δεν είναι ότι απλώς είχα μια άψογη διετία επαγγελματική, όπου βοηθήθηκα και βοήθησα για τους στόχους της ομάδας, αλλά το σημαντικότερο πράγμα στην ζωή είναι να κάνεις φίλους και εγώ στην Κύμη αυτό το κατάφερα στον υπέρτατο βαθμό και δεν θα κρύψω πως με την πρώτη ευκαιρία τα Σαββατοκύριακα επισκέπτομαι την πόλη.

Είναι πολύ όμορφο να συναντάς παιδιά, τα οποία παρόλο που ερχόντουσαν να σε βλέπουν στο γήπεδο, σε ξέρουν ως Αλέξανδρο και όχι ως τον Σιγκούνα που έπαιζε στην Κύμη. Να σε θεωρούν, δηλαδή, φίλο τους γιατί είσαι φίλος τους. Εγώ αυτό θα το βάλω πάνω από αυτά που έζησα επαγγελματικά, γιατί νομίζω οι φιλίες και το «δέσιμο» με την πόλη της Κύμης είναι κάτι πολύ ξεχωριστό για μένα και πιστεύω πως οι άνθρωποι εκεί θα… βαρεθούν να με βλέπουν!

Τέλος, θέλω να ευχαριστήσω τον κ. Θεοδώρου και να του πω ότι, όπως ξέρει, έδωσα τα πάντα για να πετύχει η ομάδα τόσο στην Α2, όσο και στην Α1 και φεύγω με τις καλύτερες εντυπώσεις…

Σχετικά άρθρα